دانستنیها

علمی,تاریخ،تکنولوژی،هنر,تغذیه,هوش,ورزش,رایانه,سلامتی,اندیشه,ادبی,روانشناسی و دیگر مطالب

دانستنیها

علمی,تاریخ،تکنولوژی،هنر,تغذیه,هوش,ورزش,رایانه,سلامتی,اندیشه,ادبی,روانشناسی و دیگر مطالب

دانستنیها

در این مجموعه بیش از 1000مطلب علمی،سلامت،ورزشی،تغذیه،رایانه،... برای علاقه مندان ارائه شده است.با تشکر از توجه،انتقادات و پیشنهادات شما.مهندس مجید غفوری با تجربه 30 سال مطالعه پیرامون علوم مختلف.
majidghafouri@kiau.ac.ir
ghfori@gmail.com
پیامرسان telegram.me/metallurgydata
09356139741
مشاوره و سخنرانی

بارکد شناسایی آدرس دانستنیها
بایگانی

۱۸ مطلب در دی ۱۳۹۲ ثبت شده است

پادشـه خوبـان داد از غـم تنـهایی        
1ای پادشـه خوبـان داد از غـم تنـهایی                  دل بی تو  به جـان آمد وقت است که بازآیی
2 مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کـرد            کـز دست بخواهـد  شد  پـایـاب شکیبـایی
3ای درد توام درمـان  در بستـر ناکـامی                 وی یـاد تـوام مونـس در گـوشه تـنهـایی
4در دایـره قسمـت مـا  نقطـه تسلیمـیم                  لطف آنچه  تو اندیشی، حکم آنچه  تو  فرمایی
5فکر خود و رای خود در عالم مستی  نیست           کـفر است  درین  مذهب خودبینی و خودرایی
6یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم          رخسـاره به کـس ننـمود آن  شاهد  هرجایی
7دیشب گلـه زلـفش بـا بـاد همی گفتـم                  گـفتا غـلـطی بـگـذرزیـن فـکرت سودایی
8صـد بـاد صَبااینجا با سلسله می رقصنـد              ایـن  اسـت  حـریف  ایدل تـا بـاد نپیمـایی
9ساقی چمن گل را  بی روی تو رنگی نیست          شمشــاد خـرامـان کـن تـا بـاغ بیـارایی
10دایـم گـلِ این بستان شـاداب  نمیماند                دریـاب  ضعیـفـان را  در وقـت تـوانـایـی
11زین دایـرهِ مینا خونیـن جگـرم مِی ده               تا حـل کـنم ایـن مشکـل در ساغـر مینـایی
12حافظ شب‌هجران‌شد بوی‌خوش صبح‌آمد             شـادیت مبـارک بـاد ای عـاشق  شیـدایـی

 معانی ابیات غزل
(1)   ای سرور زیبارویان، فریاد از دست اندوه جدایی تو. دل دوری تو جانش به لب رسید، وقت آن رسیده که بازگردی.
(2)   دور از جان تو، اشتیاق و آرزومندی کاری به سرم آورده که صبر و تحمل مرا از کفم ربوده است.
(3)   ای آنکه دردِ (عشق) تو سبب درمان من که در بستر ناکامی افتاده ام و یاد تو هم نفسِ من در گوشه تنهایی است ...
(4)   ما مانند نقطه مرکز دایره سرنوشت بی حرکت و تَسلیمیم، آنچه تو (درباره ما) اندیشی عین لطف و آنچه تو بگویی (بر ما) واجب است.
(5)   در عالم رندی و آزادگی، طبق فکر و خواسته و اراده خود عمل کردن جایز نیست. در مذهب رندان، خودبینی و خودکامگی، خلاف و کفر است.
(6)    خدایا! این نکته لطیف را با چه کسی می توان در میان نهاد که آن معشوقِ همگان، روی خود را به کسی نشان نداد.
(7)   دیشب با باد صبا از دست زلف او گله می کردم، گفت اشتباه می کنی و از این اندیشه جنون آمیز درگذر...
(8)   (چرا که) اینجا (در زلف او) صد باد صبا با پای در زنجیر به رقص و پایکوبی مشغولند. حریف و همدم زلف او، این چنین باید باشد. باشد که دیگر حرف و کار بیهوده از تو سر نزند.
(9)   ای ساقی! گلزار پر از گل سرخ را بدون روی تو، رنگ و بویی نیست با اندام مانند شمشادِ خود بخرام تا باغ را آرایش دهی.
(10)    همواره گل بوستان زندگی تر و تازه نمی ماند. هنگام توانایی به فریاد بینوایان برس.
(11)    از این سپهر منحنی آبی رنگ دلم خون است. (ای ساقی) شراب بیاور تا این مشکل خود را در ساغر آبی رنگ و به کمک این ساغر بینایی حل کنم.
(12)    حافظ، شب فراق سپری شد و نسیم خوش وصل وزیدن گرفت. ای عاشق بیدل و شیفته، این شادی بر تو مبارک باشد.

این غزل به هنگامی که بازگشت شاه شجاع به شیراز و تصمیم به مبارزه و درگیری با شاه محمود مسلّم شده و شایعه آن در شهر شیراز پیچید، سروده شده است.
حافظ به احتمال قوی در این غزل به استقبال غزل مشهور خواجو کرمانی رفته و در سه بیت نخست، مراتب اشتیاق و در بیت چهارم و پنجم مراتب اطاعت و همکاری خود را با شاه در میان نهاده و بازگو می کند و پس از اینکه در چهار بیت بعدی غزل به تعارفات می پردازد در بیت دهم اندرزی به شاه می دهد که منظور واقعی او این است که نظرِ شاه را نسبت به خود جلب نماید، به این معنا که پس از آنکه به شاه شجاع توصیه می کند تا ضعیفان و بینوایان را به هنگام توانایی دریاب، در بیت بعدی با ذکر جمله (مِی ده) تقاضای وظیفه و مقرّری دارد هرچند که در معنای مستقل بیت می توان طرف خطاب شاعر را ساقی دانست و این ایهام لطیفی است. بالاخره حافظ در مقطع غزل خوشحالی خود را از اینکه زمان فترت و دوری شاه شجاع به پایان نزدیک شده است به خود تبریک می‌گوید.
 

مجید غفوری