کاپادوکیه
Kapadoukia یا نام قدیمی و پارسی این سرزمین کاپادوسیه Cappadocia به
معنای سرزمین اسبهای زیبا ,بخش باستانی و پهناوری است که امروز در ترکیه
مرکزی قرار گرفته است . این محوطۀ باستانی از سال 1985 از طرف یونسکو جزو
میراث فرهنگی جهان شناخته و ثبت شده.
امّا شگفت آورترین بخش سرزمین کاپادوکیه یا کاپادوسیه ,شهری است زیر زمینی با نام درینکویو derinkuy که یکی از شگفت انگیزترین کشف تاریخ آیین زرتشت ,ایران باستان و پیروان اهورا مزدا در آنجا قرار دارد.
درینکو به معنی چاه عمیق ,شهری است زیرزمینی و اعجاب آور ,که براثر یک رویداد ساده کشف شد.
درسال 1963 کارگرانی که برای ایجاد ساختمانی ؛ به کندن زمین مشغول بودند,ناگهان با چاه یا تونل ژرفی درون زمین روبرو شدند.پژوهشهای بعدی ؛ کشف یک شهر زیرزمینی از دوران کهن را خبر داد ، با آثارو نشانه هایی از آیین زرتشت,کهن ترین دین جهان ,با نمادهایی از اهورا مزدا,زرتشت ,فروهر و اسب های پارسی.
شهری در ژرفای 85متری زمین در هشت طبقه با گنجایش زندگی برای 20 تا 30هزار مرد وزن کودک و گاو وگوسفندواصطبل اسب.ونیز محلی برای ذخیره غذا، وجود نیایشگاه هایی برای مراسم دینی.
دراین شهر زیرزمینی که توسط ایرانیان باستان ساخته شده,طبقۀ نخست ,ویژه نگهداری حیواناتی چون گاوو گوسفند واسب بوده ؛ پله های تودرتو و پرشماردر هر طبقه ,اتاقهایی با آشپزخانه ومحل بزرگی برای نگاهداری مواد غذایی .
نکته قابل توجه تعداد تونلها وهواکش هاست ؛ که به بیرون راه دارند وطوری ساخته شده اند که در اعماق این شهرزیرزمینی هوا جریان دارد و هیچگاه کمبود اکسیژن احساس نمی شود.
درچهارمین طبقه این شهرزیرزمینی ؛ سنگهای سنگین و بزرگی با اندازه های سنگ آسیاب وجود دارند,که به گفته پژوهشگران ,در صورت حمله و نفوذ دشمن ,با این سنگها از پایین راه های ورودی را می بستند,تا از نفوذ دشمن جلوگیری کنند.
این سنگ ها دارای ارتفاع ١ تا ١.٥ متر ، پهنای ٣٠ تا ٥٠ سانتیمتر و وزن ٢٠٠ تا ٥٠٠ کیلوگرم است. سوراخ وسط آن برای باز و بسته کردن در و همچنین مشاهده آنسوی در استفاده می شده است.
برخی پژوهشگران نقطه ضعف سیستم دفاعی در این شهر را در آن دانسته اند,که مهاجمین می توانستند با ریختن سمهای کشنده در هواکش ها ؛ ساکنان شهر را از پای در آورند.
یک سیستم تهویه بزرگ ٥٥ متری نیز مورد استفاده قرار میگرفته است. این سیستم همچنین قابلیت انتقال آب را از شهر زیرزمینی به خارج و از خارج به شهر زیرزمینی را داشته است.
بین طبقات سوم و چهارم یک راه پله عمودی قرار دارد. از این راه میتوان به یک کلیسا در طبقه زیرین (پنجم) دسترسی پیدا کرد.
از نظر تاریخی گزنفون xénophon تارخ نگاروفیلسوف یونانی ؛ که زمانی جزو سپاهیان کوروش کوچک در لشکرکشی برعلیه برادرش اردشیر بوده ,ساخت این شهر و شهرهای زیرزمینی رادر قرنهای چهارم وپنجم پیش از میلاد می داند.
روزگاری همه سرزمینهای گسترده میان دورود هالیس و فرات را کاپادوسیه می نامیدند. از زمان مادها این سرزمین جزو بخشی از شاهنشاهی ایران بوده. در تاریخ برای نخستین باردر پایان سده ششم پیش از میلاد است که نامی از کاپادوکیه می رود ؛ آن هم در سنگ نبشته های سه زبانه دو تن از پادشاهان هخامنشی داریوش وخشایارشاه
پژوهشگران می گویند:با تکنولوژی امروزی ؛ ساختن چنین شهری زیرزمینی ,برای زندگی 20 تا 30 هزار نفر , ده سال طول می کشد. آنها این شهرزیرزمینی درینکویو را هم ردیف ودر مقایسه با اهرام مصر توصیف می کنند.
لازم به ذکر است نمونه هایی از این شهر ها در ایران وجود دارد و علت آن سرمای سخت زمستان و گرمای شدید تابستاندر گذشته های دور بوده است و بشر روش دیگری برای محافظت از خود نداشته است.
امّا شگفت آورترین بخش سرزمین کاپادوکیه یا کاپادوسیه ,شهری است زیر زمینی با نام درینکویو derinkuy که یکی از شگفت انگیزترین کشف تاریخ آیین زرتشت ,ایران باستان و پیروان اهورا مزدا در آنجا قرار دارد.
درینکو به معنی چاه عمیق ,شهری است زیرزمینی و اعجاب آور ,که براثر یک رویداد ساده کشف شد.
درسال 1963 کارگرانی که برای ایجاد ساختمانی ؛ به کندن زمین مشغول بودند,ناگهان با چاه یا تونل ژرفی درون زمین روبرو شدند.پژوهشهای بعدی ؛ کشف یک شهر زیرزمینی از دوران کهن را خبر داد ، با آثارو نشانه هایی از آیین زرتشت,کهن ترین دین جهان ,با نمادهایی از اهورا مزدا,زرتشت ,فروهر و اسب های پارسی.
شهری در ژرفای 85متری زمین در هشت طبقه با گنجایش زندگی برای 20 تا 30هزار مرد وزن کودک و گاو وگوسفندواصطبل اسب.ونیز محلی برای ذخیره غذا، وجود نیایشگاه هایی برای مراسم دینی.
دراین شهر زیرزمینی که توسط ایرانیان باستان ساخته شده,طبقۀ نخست ,ویژه نگهداری حیواناتی چون گاوو گوسفند واسب بوده ؛ پله های تودرتو و پرشماردر هر طبقه ,اتاقهایی با آشپزخانه ومحل بزرگی برای نگاهداری مواد غذایی .
نکته قابل توجه تعداد تونلها وهواکش هاست ؛ که به بیرون راه دارند وطوری ساخته شده اند که در اعماق این شهرزیرزمینی هوا جریان دارد و هیچگاه کمبود اکسیژن احساس نمی شود.
درچهارمین طبقه این شهرزیرزمینی ؛ سنگهای سنگین و بزرگی با اندازه های سنگ آسیاب وجود دارند,که به گفته پژوهشگران ,در صورت حمله و نفوذ دشمن ,با این سنگها از پایین راه های ورودی را می بستند,تا از نفوذ دشمن جلوگیری کنند.
این سنگ ها دارای ارتفاع ١ تا ١.٥ متر ، پهنای ٣٠ تا ٥٠ سانتیمتر و وزن ٢٠٠ تا ٥٠٠ کیلوگرم است. سوراخ وسط آن برای باز و بسته کردن در و همچنین مشاهده آنسوی در استفاده می شده است.
برخی پژوهشگران نقطه ضعف سیستم دفاعی در این شهر را در آن دانسته اند,که مهاجمین می توانستند با ریختن سمهای کشنده در هواکش ها ؛ ساکنان شهر را از پای در آورند.
یک سیستم تهویه بزرگ ٥٥ متری نیز مورد استفاده قرار میگرفته است. این سیستم همچنین قابلیت انتقال آب را از شهر زیرزمینی به خارج و از خارج به شهر زیرزمینی را داشته است.
بین طبقات سوم و چهارم یک راه پله عمودی قرار دارد. از این راه میتوان به یک کلیسا در طبقه زیرین (پنجم) دسترسی پیدا کرد.
از نظر تاریخی گزنفون xénophon تارخ نگاروفیلسوف یونانی ؛ که زمانی جزو سپاهیان کوروش کوچک در لشکرکشی برعلیه برادرش اردشیر بوده ,ساخت این شهر و شهرهای زیرزمینی رادر قرنهای چهارم وپنجم پیش از میلاد می داند.
روزگاری همه سرزمینهای گسترده میان دورود هالیس و فرات را کاپادوسیه می نامیدند. از زمان مادها این سرزمین جزو بخشی از شاهنشاهی ایران بوده. در تاریخ برای نخستین باردر پایان سده ششم پیش از میلاد است که نامی از کاپادوکیه می رود ؛ آن هم در سنگ نبشته های سه زبانه دو تن از پادشاهان هخامنشی داریوش وخشایارشاه
پژوهشگران می گویند:با تکنولوژی امروزی ؛ ساختن چنین شهری زیرزمینی ,برای زندگی 20 تا 30 هزار نفر , ده سال طول می کشد. آنها این شهرزیرزمینی درینکویو را هم ردیف ودر مقایسه با اهرام مصر توصیف می کنند.
لازم به ذکر است نمونه هایی از این شهر ها در ایران وجود دارد و علت آن سرمای سخت زمستان و گرمای شدید تابستاندر گذشته های دور بوده است و بشر روش دیگری برای محافظت از خود نداشته است.