عوامل کمک کننده به آرامش

اقدامات زیر به حفظ آرامش ما کمک شایان می کند:

نخستین گام خلوت با خود است.

گاهی با خود خلوت کنید و در سکوتی مجموعه اعمال و گفتار خود را بررسی کنید. البته هرگز به خود نمره رد ندهید و صرفاً به بررسی اعمال خود بپردازید. آنگاه از توصیه های درون خود پیروی کنید، زیرا ندای درون صحیح ترین راه را به شما نشان می دهد. گاهی به حرف دلتان گوش دهید همان که گاهی کار دستتان داده است.

دومین قدم تفکر است.

می گویند: «ارزش تفکر بیش از عبادت است.» فکر کردن و به عمق اتفاقات روزمره دقیق شدن و دلایل رویدادها را بررسی کردن باعث آرامش انسان می شود، چون انسان راه را از چاه تشخیص می دهد و می تواند شیوه حل مشکل خود را بیابد.

سومین اقدام قدرشناسی کردن است.

باید روی محاسن اطرافیان خود تمرکز کنیم و از ارزش هایشان قدردانی کنیم. ضمن اینکه عیب های احتمالی آنها را نادیده بگیریم. این رفتار باعث می شود هم خود به آرامش برسیم و هم بستگان و اطرافیان ما.

چهارمین گام مطالعه است.

ما به جای آنکه وقت خود را پای رادیو، تلویزیون، ویدئو و ماهواره تلف کنیم باید به دانش و خردمان بیفزاییم. هنوز هم مستقیم ترین و بهترین راه در این عصر پیشرفت های جهشی علم و فن، مطالعه کتاب است. با فزونی دانایی، نگاهی دیگر به همه چیز پیدا می کنیم و در نتیجه به میزان آرامش ما اضافه می شود.

پنجمین کاری که هرروز باید انجام دهیم ورزش است.

زیرا سرلوحه برنامه روزانه ما باید حفظ سلامت باشد که از طریق ورزش میسر است، و به این طریق می توانیم به اغلب بیماری ها نه بگوییم. باز می رسیم به همان مثل درست قدیم که روح سالم در بدن سالم است و یا سلامتی یک پای آرامش است.

ششمین همتی که باید به خرج دهیم رنجش زدایی است.

یعنی با هر کسی رنجشی داریم باید آن را از بین ببریم.

هفتمین اقدام بخشش است.

 منظور من هم بخشش مادی و هم بخشش خطاهای دیگران و هم بخشش عاطفه به نیازمندان است. آیا هیچ از خود پرسیده اید چه کسانی یا چند نفر به ابراز محبت شما نیاز دارند؟ چه اشکالی دارد حیطه نیازمندان به خود را تا کودکان یتیم پرورشگاهی، بیماران بی کس بستری در بیمارستانها یا کهنسالان تنهای مقیم خانه سالمندان گسترش دهید؟ آیا تاکنون به کانون اصلاح و تربیت رفته اید؟ به پرورشگاهها چطور؟ آیا به سر و صورت بچه هایی دست کشیده اید که کمبود عاطفی دارند؟ اگر نه هنوز دیر نشده است. بخشش فقط با پول نیست گاهی با یک قدم یا قلمی می توان بزرگترین بخشش ها را انجام داد و دل انسان دردمندی را شاد کرد.

هشتمین کاری که باید کرد داشتن نظم شغلی است.

 این نظم باید از برنامه ریزی ناشی شده باشد. راه حل سریع و آنی اکثراً جوابگو نیست.

نهمین اقدام معاشرت با دوستان خوب صالح و خیر اندیش است.

چنین دوستانی به ما نیروی بسیار می دهند به شرط آنکه هنر انتخاب معاشران مناسب و حفظ آنها را داشته باشیم.

دهمین نکته ارزش گذاشتن به خود و کاری است که بدان اشتغال دارید، بدون اینکه لازم باشد به کسی توضیح دهید.