درشت‌خوارها
یا ماکروفاژها (Macrophage) یاخته‌هایی دارای قدرت بیگانه‌خواری هستند که
یاخته‌های فرسوده و بقایای سلولی و ریزسازواره‌ها را به درون خود کشیده و
توسط آنزیم‌های لیزوزومی ازبین می‌برند. درشت‌خوارها بطور غیر مستقیم در
حفظ و ترمیم و بطور غیر مستقیم در دفاع از بدن دخیل هستند. درشت‌خوارها در
مغز استخوان ساخته می‌شوند. درشت‌خوار آزاد دارای هسته‌ای لوبیایی و خارج
از مرکز و سیتوپلاسمی وسیع و حاوی اجسام باقی‌مانده می‌باشد که آنها را به
سادگی از فیبروبلاست‌ها قابل تشخیص می‌سازد. علاوه بر درشت‌خوارهای بافت
همبند، سایر بافت‌ها و اندام‌ها نیر دارای یاخته‌هایی با ویژگی‌های
درشت‌خوارها می‌باشند که نام‌های گوناگونی به آنها داده می‌شود. برای
نمونه، این یاخته‌ها را در کبد به نام کوپفر، در ریه به نام درشت‌خوارهای
ریوی، در بافت عصبی مرکزی به نام میکروگلیال و در ارگانهای لنفی به نام
درشت‌خوارهای دیواره سینوزوئیدی می‌نامند.
اولین
عملی که در ارتباط با سیستم ایمنی بدن به وقوع می‌پیوندند عبارت است از به
دام‌اندازی و نابود کردن و به عبارتی فاگوسیت کردن هر ماده خارجی که وارد
بدن می‌شود. سلولهایی که مسئول این عمل در بدن پستانداران می‌باشند در دو
سیستم طبقه‌بندی می‌شوند. اول سیستم میلویید که شامل سلولهایی است که دارای
عمل سریع بوده ولی قادر به ادامه این عمل به مدت طولانی نیستند و شامل
نوتروفیلها ، ائوزینوفیلها و بازوفیلها می‌باشد. دوم سلولهای سیستم
فاگوسیتیک تک‌هسته‌ای که کندتر عمل کرده ولی در عوض بارها عمل فاگوسیتوز را
تکرار می‌کنند. این سلولها مسوول پردازش آنتی‌ژن برای پاسخ ایمنی هستند.