ادعای جعلی بودن فرود بر ماه
(به انگلیسی: Moon landing conspiracy theories)
ادعایی است که بیان می‌کند همه یا برخی از سری ماموریتهایی که در بین سالهای ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ میلادی به عنوان پروژه آپولو شناخته می‌شوند وجود خارجی ندارند و ساختگی هستند. حتی بر طبق برخی از این ادعاها ناسا متهم شده بود که همه فیلم‌های فرود بر روی ماه و همین‌طور سنگ‌هایی که منسوب به کره ماه است ساختگی هستند. برخی از مخالفان در مورد صحت وجود ایستگاه فضایی نیز تردید داشتند.
این تئوری از تردیدها، رصدها و فرضیه‌هایی گرفته شده است که در طول ماموریتهای آپولو ارائه شده بودند. منشاء نظریهٔ جعلی بودن فرود بر روی ماه در کتاب "ویلیام چارلز کایسینگ" نویسنده آمریکایی مطرح شده‌است.
این نویسنده در کتاب خود با عنوان "ما هرگز به ماه نرفتیم" که در سال ۱۹۷۶ منتشر کرد این تئوری را ارائه کرد. همچنین "اندرو چاکین" در کتابی با عنوان "یک بشر روی ماه" که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد بر این باور است که در زمان مأموریت آپولو ۸ در دسامبر ۱۹۶۸ نیز این انگاره‌های جعلی بودن این مأموریت عنوان شد.
با اینکه مدارک و شواهد زیادی از طرف گروه ثالث (نه از طرف ناسا یا دولت آمریکا پشتیبانی شده باشند و نه گروه معتقد به تئوری توطئه یعنی گروه دوم) دال بر فرود ناسا بر ماه ارائه شده‌اند ولی همچنان نظرسنجی نشان می‌دهد که بین ۶ تا ۲۰٪از آمریکاییها و ۲۸٪ از مردم روسیه باور دارند که فرود بر سطح ماه ساختگی است.
در تصویر زیر،فضانوردان باز آلدرین و نیل آرمسترانگ در حال آموزش دیدن برای فرود بر روی ماه. مدعیان نظریه بر این باورند که فیلم فرود بر روی کره ماه در جایی شبیه به این مکان گرفته شده‌است.
البته این همه حرف نیست و نمی توان توان و تکنولوژی فضایی را کتمان کرد.
انگیزه‌های ارائه شده از طرف ایالات متحده و ناسا
آن‌هایی که تصور می‌کردند فرودها ساختگی هستند، درباره انگیزه ناسا و دولت فدرال ایالات متحده آمریکا چندین تئوری بیان کردند. سه تئوری اصلی در پایین ذکر شده است.
مسابقه فضایی
دلیل اصلی مسابقه برای رسیدن به ماه جنگ سرد بود. دولت ایالات متحده آن را حیاتی می‌پنداشت و گمان می‌کرد با این اتفاق می‌تواند برنده رقابت فضایی با اتحاد جماهیر شوروی شود. رفتن به ماه خطرناک و پر هزینه است، همان‌طور که رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، جان اف. کندی عبارت مشهور خود را این‌گونه بیان کرد که ایالات متحده به این دلیل تصمیم به رفتن گرفته است که سخت است.
فیلیپ پلینت، افشاگر تئوری فریب، در کتاب خود فضانورد بد بیان می‌کند، که اگر ایالات متحده تلاش به فرودی جعلی بر روی ماه می‌کرد، شوروی‌ها –با وجود برنامه ماه خود، یک شبکه اطلاعاتی گسترده و انجمن علمی نیرومند توانا در آنالیز ناسا- به نادرستی گریه می‌کردند، بخصوص بعد از آنکه برنامه خود آن‌ها شکست خورد. اثبات جعلی بودن می‌تواند پیروزی بزرگی برای شوروی به حساب آید. نظریه‌پرداز توطئه، برت سیبرل، پاسخ داد، "شوروی تا اواخر سال ۱۹۷۲، توانایی دنبال‌کردن فضاپیماها را نداشت، و بعد از آن که به این توانایی دست یافت، سه ماموریت آپولو آخر به طور نگهانی لغو شدند. "
در واقع، شوروی فضاپیمای بدون سرنشین را از سال ۱۹۵۹ به ماه فرستاد،و در سال ۱۹۶۲، دو ردیاب فضایی در آی‌پی-۱۵ اوسورییک و آی‌پی-۱۶ یفپاتوریا معرفی شدند، در حالی که ایستگاه مخابراتی ساترن به آی‌پی-۳، ۴ و ۱۴ افزوده شده بود،مورد آخر، شعاع ۱۰۰ میلیون کیلومتری را پوشش می‌دهد. اتحاد جماهیر شوروی ماموریتهای آپولو را در «لشکر انتقال فضایی»، که مملو از جدیدترین تجهیزات جمع‌آوری اطلاعات و نظارت بود، ردیابی می‌کرد.وازیلی میشین، در مصاحبه‌ای با مقاله «برنامه ماهی که پر از شک و شبهه است»، بیان کرد که بعد از فرود آپولو به چه ترتیب برنامه‌های شوروی برای سفر به ماه کاهش یافت.
همچنین، هیچ چیز غیر منتظره‌ای درباره توقف‌های مأموریت آپولو وجود ندارد که به دلیل کمبود بودجه، در ژانویه و سپتامبر سال ۱۹۷۰ اتفاق افتاد.
بودجه و اعتبار ناسا
گفته می‌شود که ناسا برای جلوگیری از تحقیر شدن و اطمینان از بودجه داشتن، فرودها را بازسازی کرده است. ناسا برای سفر به ماه حدود ۳۰ میلیارد دلار بودجه دریافت کرد، و بیل کیسینگ در کتاب خود بیان کرد که این پول به جیب خیلی‌ها رفته است. از زمانی که بسیاری از نظریه پردازان توطئه باور داردند که در آن زمان، امکان فرود بر ماه وجود نداشت، آن‌ها بیان کرده‌اند که فرود ساختگی بر روی ماه برای تحقق بخشیدن به گفته کندی بود، "قبل از پایان این دهه، انسان بر روی ماه فرود خواهد آمد و به سلامت به زمین بر خواهد گشت."در حقیقت ناسا برای کنگره آمریکا هزینه آپلولو را ۲۵. ۴ میلیارد دلار را ارائه داده بود.
ماری بنت و دیوید پرسی در کتاب «ماه تیره: آپولو و افشاگران» بیان کرده‌اند که با وجود تمام خطرات شناخته شده و ناشناس،ناسا نمی‌توانست تحقیر عمومی مرگ فضانوردان در ماه را که به صورت زنده پخش می‌شد، تحمل کند.بعد از دست رفتن تمام خدمه آپولو ۱ در اثر آتش‌سوزی در یک تست، ناسا متحمل حجم عظیمی از تحقیر عمومی و مخالفت سیاسی شد و در نتیجه تیم مدیریت ارشدش به وسیله مجلس سنا و مجلس نمایندگان مورد پرس‌وجو قرار گرفت.همچنین، فرود در تلویزیون پخش نشد.
جنگ ویتنام
در سال ۲۰۰۹، شبکه آمریکایی دوستان هم‌میهن، بیان کرد که فرودها به دولت ایلات متحده کمک کرد تا توجه افکار عمومی را از جنگ نامحبوب ویتنام دور کند؛ و همچنین به طور ناگهانی و هم‌زمان با پایان دخالت آمریکا در جنگ، فرود بشر بر ماه پایان یافت.در حقیقت، پایان فرودها اتفاقی نبود، (مسابقه فضایی را در بالا ببینید)، و به هیچ طریقی به پایان مداخله ایالات متحده در ویتنام مربوط نمی‌باشد. این جنگ یکی از چند بودجه فدرالی بود ناسا در آن‌ها رقابت می‌کرد؛ بودجه ناسا در ۱۹۶۶ به حداکثر مقدار خود رسید و در سال ۱۹۷۲، ۴۲٫۳ درصد کاهش یافت. با وجود طرح‌های جاه طلبانه مانند ایستگاه فضایی ثابت و سفر انسان به مریخ، پروازهای نهایی کنسل شدند.
البته این بحث خیلی طولانی و دو طرفه است و بحث زیادی دارد......