دایناسورها برای بیش از 165 میلیون سال در طول عهد مزوزوئیک بر زمین فرمانروایی کردند. اما 65 میلیون سال قبل به شکل اسرارآمیزی نسل آنها منقرض شد. دیرینه شناسان بقایای فسیل آنها را مطالعه می کنند تا بیشتر درباره جهان جالب ماقبل تاریخ دایناسورها بیاموزند.
دایناسورها حدود 65 میلیون سال قبل در دوره کرتاسه که زمان آتشفشان های زیاد و فعالیت صفحات زمین بود, منقرض شدند. تعداد زیادی نظریه درباره این که چرا انقراض رخ داد وجود دارد. بیشتر آنها به طور گسترده ای با این نظریه که برخورد یک سیارک موجب تغییرات آب و هوایی اساسی بر روی زمین شده که دایناسورها نمی توانستند خودشان را با آن تطبیق دهند موافق اند.
بلندترین دایناسورها گروه براکیوزارید(Brachiosaurid از ساروپادها sauropod) بودند. پاهای جلویی این دایناسورها بلندتر از پاهای عقبی آن ها بود که باعث می شد آن ها ظاهری شبیه به زرافه ها داشته باشند. این فیزیک بدنی به همراه گردن بسیار بلند به آنها این امکان را می داد تا از بلندترین درختان آن دوران تغذیه کنند. مشهورترین گروه شناخته شده از این دایناسورها ۱۳ متر قد داشت. ساروپوزیدون (Sauroposeidon) بسیار غول پیکر بود و احتمالا تا ۱۸.۵ متر قد می کشید(به اندازه ساختمانی بیش از 60 طبقه)
