فیبرومیالژی
اختلالی است که با درد گسترده اسکلتی عضلانی، خستگی، اختلال خواب و مشکلات
مربوط به خلق و خوی همراه است. نشانه ها غالبا بعد از یک آسیب بدنی،
جراحی، عفونت و یا استرس روانی شروع می شوند. در برخی مواقع، این بیماری
بدون هیچ گونه علامتی شروع می شود.
درد تنها مسئله این بیماری نیست
بسیاری از افراد مبتلا به فیبرومیالژی علاوه بر درد و حساسیت نسبت به لمس،
اغلب موقع صبح بدنشان سوزن سوزن شده و دست ها و پاهایشان بی حس می شود.
علاوه بر این ها بی خوابی، سردرد و خستگی نیز مشکلی است که این افراد با آن
دست و پنجه نرم می کنند.
فیبرومیالژی قابل تشخیص است
این که نمی
توان به راحتی علت درد را تشخیص داد، به این معنی نیست که پزشکان قادر به
تشخیص فیبرومیالژی نیستند. اگر بیش از 11 تا 18 ناحیه از بدن دچار درد شود و
همچنین با بررسی آزمایشات می توان این بیماری را تشخیص داد.
منشا اصلی این بیماری سیستم عصبی است
به نظر می رسد که نوعی اختلال در سیستم عصبی سبب می شود آستانه ی احساس
درد تغییر کرده و شخص با کوچک ترین فشاری درد را احساس کند. طبق یک بررسی،
سیستم عصبی افراد مبتلا به فیبرومیالژی پاسخی متفاوت با افراد دیگر نسبت به
درد بروز می دهند.
احتمالا استرس مسبب ابتلا به این بیماری است
بسیاری از مبتلایان به فیبرومیالژی سابقه ی استرس های طولانی مدت و قرار
گرفتن در معرض فشارهای روحی را دارند. این استرس ها سبب تغییر در عملکرد
سیستم عصبی شده و درد را به دنبال دارد.
کمبود ویتامین دی نیز علت ظهور فیبرومیالژی است
افرادی که دردهای طولانی مدت را تحمل می کنند، سطح ویتامین دی بدنشان نیز
کمتر از سایر افراد است . بهتر است مراقب برنامه رژیم غذایی و میزان مصرف
ویتامین دی باشیم.
فیبرومیالژی با CFS در ارتباط است
فیبرومیالژی به سندروم خستگی مزمن (CFS) شبیه است و با آن مرتبط می باشد.
این دو، ویژگی های مشترکی مانند ایجاد احساس خستگی و درد دارند، اما خستگی
در بیماران مبتلا به سندروم خستگی مزمن و درد در بیماران مبتلا به
فیبرومیالژی برجسته تر است. همچنین فیبرومیالژی به تدریج فرد را در بر می
گیرد، در حالیکه سندروم خستگی مزمن به سرعت و طی چند روز افراد را درگیر می
سازد.
این بیماری در زنان شایع تر از مردان است
زنان تقریبا
سه برابر مردان از این بیماری رنج می برند، هرچند که هنوز دلیل قانع کننده
ای درباره ی این موضوع بیان نشده است. همچنین این بیماری در هر سنی ممکن
است بروز کند، اما فیبرومیالژی ترجیح می دهد زنان 40 سال به بالا را درگیر
نماید. البته نباید این نکته را نادیده گرفت که احتمال به ارث رسیدن این
بیماری بین اعضای خانواده نیز وجود دارد.
داروهایی برای کاهش علائم وجود دارند
داروهایی مانند دولوکستین (سیمبالتا)، میلناسیپران (Savella) و پرهگابالین
(Lyrica) مورد تأیید واقع شده اند و می توانند سیگنال های درد را مسدود
کرده و به کاهش درد منجر شوند.
علاوه بر دارو، روش های دیگر سرکوب علائم وجود دارد
فعالیت های بدنی و انجام تمرینات ورزشی جهت کاهش استرس، مانند یوگا و
همچنین داشتن رژیم غذایی سالم می تواند کمک کننده باشد. تغییر در شیوه ی
زندگی به مقابله با درد کمک شایانی می کند.
فیبرومیالژی قابل درمان است
مصرف منظم داروها ، ورزش و تغییر در شیوه ی زندگی توانسته بیماری
فیبرومیالژی را در بسیاری از افراد ریشه کن کند. اگر شما نیز با این مشکل
مواجه هستید، با مدیریت زندگی خود به درمان خودتان کمک کنید.