4K استاندارد 1920 در 1080 پیکسل را به صورت افقی و عمودی دو برابر کرده و به رزولوشن 3840 در 2160 می‌رساند که مقدار آن چهار برابر پیکسل‌های رزولوشن فول اچ‌دی است.هر چه مقیاس رزولوشن بیشتر می‌شود، مقدار جزئیاتی که باید روی صفحه رندر شود نیز افزایش می‌یابد.
معیار سنجش رسمی برای این مشخصات واحد پیکسل بر اینچ یا ppi است. این مقدار نشان می‌دهد شما چقدر می‌توانید جزئیات را روی صفحه نمایش دهید. همچنین کوچ کردن از صفحه نمایش ۲۴ اینچی ۱۰۸۰P به صفحه نمایش ۳۰ اینچی ۱۶۶P تجربه جالبی است، تجربه بازی با یک صفحه نمایش ۳۲ اینچی ۴K می‌تواند واقعا شگفت‌انگیز باشد. بازی‌ها روی صفحه نمایش ۴K عالی به نظر می‌آیند و برای همین است که رویکرد هر دو تولیدکننده کارت‌های گرافیک اینتل و AMD به سمت ۴K است.
شما به انبوهی از تنظیمات نیاز دارید تا بتوانید از پس این مقادیر عظیم پیکسل برآیید. چون ۴K مبحث تازه‌ای است، سخت‌افزارهایی که آن را ارائه می‌کنند نیز از مشخصات خاصی برخوردارند. حتی یک گرافیک انویدیا جی‌فورس GTX تایتان با بافر فریم شش گیگابایتی یا یک گرافیک رادئون R۹ ۲۹۰X با بافر چهار گیگابایتی بسختی می‌تواند به نرخ تصویر ۳۰ فریم بر ثانیه در تنظیمات ۴K حداکثری دست یابد. اما با این حال خیلی‌ها بودجه چند میلیونی صرف خرید یک صفحه می‌کنند، اما از گرافیک غافل بوده و از تنظیمات پایین گرافیکی برای نمایش بازی‌های ۴K روی صفحه نمایشی با همین رزولوشن عظیم استفاده می‌کنند که فایده‌ای ندارد.
امروزه حتی باید صفحه نمایش مناسب ۴K از فناوری‌های جدیدی مانند G-Sync انویدیا نیز بهره‌مند باشد. بنابراین در مرحله اول فقط اندازه صفحه نمایش را به عنوان امتیاز آن در نظر نگیرید و مشخصات یادشده بالا را نیز در انتخاب صفحه نمایش مافوق اچ‌دی موردنظر قرار دهید.
