از
سالهای گذشته به غلط استفاده از قرصهای ریتالین برای افزایش تمرکز شب
امتحان در میان دانشجویان رواج یافته و این موضوع تبدیل به یکی از بزرگترین
معضلهای خوابگاههای دانشجویی شده است. موضوعی که یکی از سرآغازهای اعتیاد
جوانان است.
به
گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر برخی افراد برای بیدار ماندن در شبهای
امتحان از قرص های ریتالین استفاده می کنند. بنابر گزارشها، مصرف کنندگان
با استفاده از این قرصها تلاش میکنند تا بتوانند چندین ساعت متوالی بیدار
بمانند و به شکل غیر معمولی تمرکز خود را حفظ کنند. از آنجا که ریتالین
دارویی است که توسط پزشکان تجویز می شود، مصرف کنندگان تصور می کنند این
قرص های بی خطرند و "بد نامی" مواد مخدر را ندارند. در حالی که عوارض مصرف
خودسرانه این قرص ها می تواند در حد مواد مخدر دیگر و سایر آمفتامین باشد.
استفاده از قرصهای ریتالین
عصبی شدن و بی خوابی، حالت تهوع و استفراغ، سرگیجه و سردرد، تغییرات ضربان قلب و فشار خون، بروز حالت های روان پریشی و افسردگی پس از قطع مصرف از جمله عوارض مصرف ریتالین است اما در موارد مصرف زیاد این ماده امکان لرزش و پرش عضلات، تب،تشنج و سردرد، تکرار حرکات و اعمال بی هدف و بروز حالت های پارانویید(سوء ظن)، توهم و هذیان نیز وجود دارد
متیل فنیدات (Methylphenidate) که بیشتر به نام تجاری آن، متیل فنیدات (Methylphenidate) که بیشتر به نام تجاری آن، ریتالین (Ritalin) شناخته می‌شود، از مشتقات گروه امفتامین‌ها است. که برای درمان بیش فعالی، نشانه‌های نارکولپسی، و برخی از مبتلایان به افسردگی تجویز می‌شود. از این دارو همچنین در درمان خواب آلودگی مزمن (Narcolepsy) در میان افراد میانسال و کهنسال استفاده می‌شود.
منع مصرف
برای افراد دارای اضطراب زیاد، فشار عصبی، عصبانیت همراه با بی‌قراری، حساسیت مفرط نسبت به دارو، فشار خون بالا، گلوکوم، افسردگی‌های قابل درمان با داروهای ضد افسردگی رایج، تیک‌های حرکتی (به جز سندرم Tourette's نشانگان_توره یا نشانگان ژیل دولاتوره)، و کودکان زیر ۶ سال مصرف این دارو منع می‌شود.
هشدارها
احتمال وابستگی به دارو و سوءاستفاده از دارو وجود دارد (بسته به میزان، نحوه مصرف و فرد استفاده کننده). اگر چه وابستگی جسمانی به ریتالین همانند مواد مخدری نظیر تریاک و شبه مرفین‌ها گزارش نشده است؛ اما پزشکان بر وابستگی روانی و نیاز به افزایش میزان مصرف آن که پدیده تحمل (Tolerance) نیز نامیده می‌شود، اتفاق نظر دارند. از علائم ترک جسمانی و روانی این قرص می‌توان به دردهای عضلانی، خواب آلودگی و افسردگی نام برد.
این دارو فقط برای افرادی تجویز می‌شود که سابقه کامل آنها به طور دقیق ارزیابی شود.
برای بیمارانی با واکنش حاد استرس نباید تجویز شود.
در مصرف طولانی مدت دارو، بهتر است آزمایش‌های منظم شمارش سلول‌های خونی، شمارش افتراقی و شمارش پلاکت‌ها نیز انجام شود.
در صورت عدم بهبودی پس از یک ماه مصرف، باید دارو را قطع کرد.
این دارو نباید برای درمان حالت‌های خستگی مفرط طبیعی، افسردگی و سایکوزها استفاده شود.
نیاز به ادامه مصرف دارو باید مرتب ارزیابی شود و در زمان تعطیلات و زمانهایی که استرس فرد کم است، مصرف کاهش یافته یا قطع شود.
افزایش در جه حرارت بدن، بی نظمی در ضربان قلب، سردرد و تهوع، افزایش فشارخون و تشنج از عوارض مصرف بیش از اندازه ریتالین است.
استفاده از این ماده طبق قوانین جهانی مبارزه با دوپینگ ممنوع میباشد.
آثار مصرف ریتالین:
از آنجا که ریتالین دارویی است که توسط پزشکان تجویز می شود, مصرف کنندگان تصور می کنند این قرص های بی خطرند و آن ” بد نامی ” مواد مخدر را ندارند. در حالی که عوارض مصرف خودسرانه این قرص ها می تواند در حد مواد دیگر نظیر کوکایین و آمفتامین باشد.مدت اثر این دارو ۶-۴ ساعت است.
نحوه استفاده و مصرف:
این دارو به شکل خوراکی و یا تدخین استفاده می‌شود.
عوارض سوء مصرف ریتالین:
- عصبی شدن و بی خوابی
- حالت تهوع و استفراغ
- احساس سرگیجه و سردرد
-تغییرات ضربان قلب و فشار خون(که معمولا به صورت افزایش است ولی در مواردی نیز به شکل کاهش دیده می شود)
- خارش و جوش های پوست
- دردهای شکمی, کاهش وزن و مشکلات معده
- مصرف دایمی و اعتیاد(وابستگی)
- بروز حالت های روان پریشی (جنون) و علایم وابستگی به ریتالین
- بروز افسردگی پس از قطع مصرف
عوارض مصرف زیاد ریتالین:
- از دست دادن اشتها و سوء تغذیه
- لرزش و پرش عضلات
- تب، تشنج و سردرد
- نامنظم شدن ضربان قلب و تنفس که در مواردی می تواند به شکل خطرناکی ادامه پیدا کند
- تکرار حرکات و اعمال بی هدف
- بروز حالت های پارانویید(سوء ظن), توهم و هذیان
- احساس حرکت و جنبش حشرات در زیر پوست
علائم ترک:
علائم ترک مصرف این دارو بصورت دردهای عضلانی، خواب آلودگی و افسردگی بروز می‌کند.
(تاکنون در چند مورد سوء مصرف ریتالین منجر به مرگ شده است)
استفاده از قرصهای ریتالین
عصبی شدن و بی خوابی، حالت تهوع و استفراغ، سرگیجه و سردرد، تغییرات ضربان قلب و فشار خون، بروز حالت های روان پریشی و افسردگی پس از قطع مصرف از جمله عوارض مصرف ریتالین است اما در موارد مصرف زیاد این ماده امکان لرزش و پرش عضلات، تب،تشنج و سردرد، تکرار حرکات و اعمال بی هدف و بروز حالت های پارانویید(سوء ظن)، توهم و هذیان نیز وجود دارد
متیل فنیدات (Methylphenidate) که بیشتر به نام تجاری آن، متیل فنیدات (Methylphenidate) که بیشتر به نام تجاری آن، ریتالین (Ritalin) شناخته می‌شود، از مشتقات گروه امفتامین‌ها است. که برای درمان بیش فعالی، نشانه‌های نارکولپسی، و برخی از مبتلایان به افسردگی تجویز می‌شود. از این دارو همچنین در درمان خواب آلودگی مزمن (Narcolepsy) در میان افراد میانسال و کهنسال استفاده می‌شود.
منع مصرف
برای افراد دارای اضطراب زیاد، فشار عصبی، عصبانیت همراه با بی‌قراری، حساسیت مفرط نسبت به دارو، فشار خون بالا، گلوکوم، افسردگی‌های قابل درمان با داروهای ضد افسردگی رایج، تیک‌های حرکتی (به جز سندرم Tourette's نشانگان_توره یا نشانگان ژیل دولاتوره)، و کودکان زیر ۶ سال مصرف این دارو منع می‌شود.
هشدارها
احتمال وابستگی به دارو و سوءاستفاده از دارو وجود دارد (بسته به میزان، نحوه مصرف و فرد استفاده کننده). اگر چه وابستگی جسمانی به ریتالین همانند مواد مخدری نظیر تریاک و شبه مرفین‌ها گزارش نشده است؛ اما پزشکان بر وابستگی روانی و نیاز به افزایش میزان مصرف آن که پدیده تحمل (Tolerance) نیز نامیده می‌شود، اتفاق نظر دارند. از علائم ترک جسمانی و روانی این قرص می‌توان به دردهای عضلانی، خواب آلودگی و افسردگی نام برد.
این دارو فقط برای افرادی تجویز می‌شود که سابقه کامل آنها به طور دقیق ارزیابی شود.
برای بیمارانی با واکنش حاد استرس نباید تجویز شود.
در مصرف طولانی مدت دارو، بهتر است آزمایش‌های منظم شمارش سلول‌های خونی، شمارش افتراقی و شمارش پلاکت‌ها نیز انجام شود.
در صورت عدم بهبودی پس از یک ماه مصرف، باید دارو را قطع کرد.
این دارو نباید برای درمان حالت‌های خستگی مفرط طبیعی، افسردگی و سایکوزها استفاده شود.
نیاز به ادامه مصرف دارو باید مرتب ارزیابی شود و در زمان تعطیلات و زمانهایی که استرس فرد کم است، مصرف کاهش یافته یا قطع شود.
افزایش در جه حرارت بدن، بی نظمی در ضربان قلب، سردرد و تهوع، افزایش فشارخون و تشنج از عوارض مصرف بیش از اندازه ریتالین است.
استفاده از این ماده طبق قوانین جهانی مبارزه با دوپینگ ممنوع میباشد.
آثار مصرف ریتالین:
از آنجا که ریتالین دارویی است که توسط پزشکان تجویز می شود, مصرف کنندگان تصور می کنند این قرص های بی خطرند و آن ” بد نامی ” مواد مخدر را ندارند. در حالی که عوارض مصرف خودسرانه این قرص ها می تواند در حد مواد دیگر نظیر کوکایین و آمفتامین باشد.مدت اثر این دارو ۶-۴ ساعت است.
نحوه استفاده و مصرف:
این دارو به شکل خوراکی و یا تدخین استفاده می‌شود.
عوارض سوء مصرف ریتالین:
- عصبی شدن و بی خوابی
- حالت تهوع و استفراغ
- احساس سرگیجه و سردرد
-تغییرات ضربان قلب و فشار خون(که معمولا به صورت افزایش است ولی در مواردی نیز به شکل کاهش دیده می شود)
- خارش و جوش های پوست
- دردهای شکمی, کاهش وزن و مشکلات معده
- مصرف دایمی و اعتیاد(وابستگی)
- بروز حالت های روان پریشی (جنون) و علایم وابستگی به ریتالین
- بروز افسردگی پس از قطع مصرف
عوارض مصرف زیاد ریتالین:
- از دست دادن اشتها و سوء تغذیه
- لرزش و پرش عضلات
- تب، تشنج و سردرد
- نامنظم شدن ضربان قلب و تنفس که در مواردی می تواند به شکل خطرناکی ادامه پیدا کند
- تکرار حرکات و اعمال بی هدف
- بروز حالت های پارانویید(سوء ظن), توهم و هذیان
- احساس حرکت و جنبش حشرات در زیر پوست
علائم ترک:
علائم ترک مصرف این دارو بصورت دردهای عضلانی، خواب آلودگی و افسردگی بروز می‌کند.
(تاکنون در چند مورد سوء مصرف ریتالین منجر به مرگ شده است)