حدود
350 سال قبل از میلاد ' افلاطون در رساله ای به نام تیمائوس (Timaeus)
چنین نوشت : " 12 هزار سال پیش از این جزیرهای بوده است بزرگ با تمدنی
ستایش انگیز موسوم به آتلانتیس که..." به این ترتیب نام قاره آتلانتیس برای
نخستین بار بر قلم افلاطون جاری شد و به زودی بر سر زبانها افتاد .
این
فیلسوف بزرگ یونانی انگاه در رساله دیگری به نام کور تیاس (Critias) شرح
بیشتری از قاره اتلانتیس و تمدن ان نوشت " اتلانتها افزون بر 20 میلیون نفر
بودند که در جزیره ای خوش اب وهوا به وسعت 154 هزار مایل مربع زندگی می
کردند در جنگلهای انبوه اتلانتیس انواع جانوران بزرگ وکوچک می زیستند و
شهرهای اباد ان با ساختمانهای عظیم با شکل هرم درخشش نور بود و مرمر ..."
طبق
گزارش افلاطون "... بر این سرزمین اطلس حکومت می راند که مردم او را ستون
اسمان می دانستند و در مرکز جزیره در بزرگداشت اطلس معبدی با شکوه ساخته
بودند که دیوارهای عظیم داشت و درهای ان تزیین یافته بود از سنگها و فلزات
قیمتی در زیر تابش نور خورشید همچون الماس می درخشید ."
فلاطون
ادامه می دهد :" مقدس ترین حیوان در نزد مردمان اتلانتیس گاو نر بود که
مظهر قدرت بی شمار می رفت و به عنوان برترین هدیه به پیشگاه اطلس با مراسمی
شکوهمند در برابر معبد بزرگ قربانی می شد تا فوران خون سنگهای مرمر را رنگ
امیزی کند ."
به
نوشته افلاطون :" در قاره اتلانتیس شهرها به شکلی هندسی و زیبا ساخته شده
بودند و کانال های اب که همچون رگها در بدن به هر سو امتداد داشتند مزرعه
ها و باغها را سیراب می کردند . اساس فرهنگ و تمدن این مردمان سعادتمند
همانا برادری و صفات عالی انسانی بود. اما چون قدرت ایشان روز افزون شد به
تدریج شروع به دست درازی به دیگر سرزمینها کردند افلاطون میگوید :روح احساس
و کمک در انها دیگر از بین رفته بود انها اعتقاد و ایمان خود را از دست
داده بودند انها با سپاهیانی بی شمار قصد فتح اتن و سرزمین های شرق را
داشتند .
ما
زئوس طوفانی بر انها نازل کرد . مجازاتی که به هیچ وجه قابل تصور نبود .
افلاطون در این باره نوشت "طوفان سبب زمین لرزه و سیل های بزرگی شد که به
مدت یک شبانه روز به شدت ادامه داشت وقتی دریا جزیره آتلانتیس را به زیر
خود فرو برد و ناپدید گشت " افلا طون تردید داشت که هرگز نشانهای از این
سرزمین گمشده به دست اید .
او نوشت " اقیانوس در ان نقطه به مکانی غیر قابل عبور و جستجو تبدیل شده است".
به
این ترتیب و به روایت افلاطون تمدن اتلانتیس در اغاز شکوفایی نابود می شود
و سه نیروی سهمگین طبیعت یعنی : اتشفشان و زلزله و طوفان با چنان شدت و
خشونتی بر پیکر اتلانتیس می تازد که تصور ان نیز لرزه بر پیکر ادمی می
اندازد .این واقعه در سال 3500قبل از میلاد روی می دهد . جزیره اتلانتیس
به لرزه در می اید ; زمین از هر سو شکاف بر می دارد و تکه تکه می شود . از
قله های کوه اتش فوران می کند و تکه های مذاب همچون باران مرگ بنا ها را
هدف قرار می دهد . سپس خاکستری داغ همه فضا را تیره و تار می کند و بر
سراسر جزیره فرو می بارد تا ... سرانجام چنان کند که آتلانتیس در زیر
پردهای سنگین مدفون شود وبه افسانه ها بپیوند د .
چون
افلاطون در گذشت ; اتلانتیس هم از یاد ها رفت و دیگر کسی سراغ ان جزیره
اسرارامیز را نگرفت جز انکه نا مش برای دریای اتلانتیک (واقع در میان سه
قاره افریقا اروپا وامریکا ) باقی ماند .اما جست و جو گران و دوستداران
تاریخ و گذشته زمین با مطاله رساله های افلا طون در اندیشه جزیره ای فرو می
رفتند که در ان مردمی لایق و هوشمند زندگی می کردند و همواره پرسش این بود
که اتلانتیس در چه نقطه ا ی قرار داشته و علت واقعی نابودی ان چه بوده است
؟ ایا چنین تمدنی واقعیت داشته یا افلاطون از رویا های خود سخن گفته است؟
این تردیدها از انجا قوت می گرفت که اتلانتیس در زبان مصریان باستان به
معنی " جزیره بی نام " است و یونانیان باستان نیز علاقه وافری به سرزمینهای
اساطیری و داستانهای مربوط به اسطوره ها والهه ها داشته اند . بنابراین
رساله افلاطون می بایستی درباره یک ارمانشهر در جزیره ا ی موهوم میان
دریای اساطیری باشد .
یک
فرض دیگر این بود که افلاطون از تمدنی سخن به میان اورده که نشانه ها و
چگونگی ان را از زبان دریا نوردان شنیده و خودش چیزهای زیادی به ان افزوده
است .
یکی از جذاب ترین و معروف ترین افسانه ها و رموز کره خاکی وجود تمدنی با تکنولوژی فوق بشری است که حدود 11000 سال پیش در جزیره ای بزرگ به نام آتلانتیس زندگی می کردند از آتلانتیس بارها در کتب تاریخ باستان نام برده شده اما کسی که اندیشه وجود آتلانتیس را در طی سالهای متمادی از گزند فراموشی حفظ کرد فیلسوف نامی یونانی افلاطون ( 347 سال پیش از میلاد) شاگرد تیزهوش سقراط بود وی نحقیقات زیادی در رابطه با آتلانتیس انجام داد و موفق به ایجاد نقشه مدوری از محل تقریبی آتلانتیس شد وی همیشه بر این اعتقاد استوار بود که شهر افسانه ای آتلانتیس به راستی روزی وجود داشته است . افلاطون در تحقیقان خود از منابع مختلفی از جمله منابع دریانوردی باستان و داستانهای افرادی که آتلانتیس را مشاهده کرده بودند استفاده کرد البته تحقیقات افلاطون هیچ گاه مورد اعتماد قرار نگرفت تا روزی که یک دریانورد هلندی از روی نقشه های افلاطون موفق به کشف ویرانه های شهری در زیر اقیانوس شد
داستان آتلانتیس از زبان اسطوره ها
داستان ساخته شدن و از بین رقتن جزیره افسانه ای آتلانتیس بسیار طولانی و بزرگ است که حتی در کنب هومر نیز نقل شده اما کلیت ماجرا از این قرار است که" پوسیدون" فرمانروای آبها در میان بزرگترین اقیانوس تحت فرمانروایی خود جزیره ای را بنا میکند تا آن را به معشوقه خود، زنی با عمر جاوبدان به نام " کلیتو" اهدا کند در میان این جزیره یک آتشکده بزرگ و تندیسی از پوسیدون "در حال راندن ارابه ای توسط اسب های بالدار" ساخته شد گفته میشود سرزمینی که شهر آتلانتیس در آن بنا شد به حد کافی وسیع و بزرگ بود و در طی سالها مردمان زیادی در آن در آرامش و صلح زندگی میکردند زئوس فرمانروای آسمانها به عنوان هدیه ای به پوسیدون علمی بسیار پیشرفته به آن سرزمین اهدا کرد به طوری که مردم در آن دارای تمدنی فراتاریخی بودند , سالها بعد مردمی در آتلانتیس دچار وسوسه و طمع نسبت به پادشاهی پوسیدون شدند و سعی در نابودی او کردند و روزی موفق شدند " کلیتو" را که عمر جاوبدان داشت با استفاده از قدرت های اهریمنی نابود کنند "پوسیدون" نیز که با مرگ معشوقه اش بسیار عصبانی شده بود مردم آتلانتیس را مورد غضب قرار میدهد و این شهر را به همراه تمام جزیزه و ساکنانش به اعماق اقیانوس می کشاند و در اعماق بستر اقیانوس دفن می کند
نظرات جدید در مورد آتلانتیس
تقریبا تمامی مردم به وجود شهر آتلانتیس معتقدند اما کسی به راستی از حقیقت وجود این شهر با خبر نیست تا به حال نیز به جز چند اکتشاف دریایی مدرک مستندی در مورد این شهر در دسترس نیست , در داستانها و افسانه هایی که در مورد این شهر وجود دارد از وجود ابزار آلاتی نام برده شده است که در مقایسه با صنعت و تکنولوژی یازده هزار سال پیش و حتی تمدن امروز نیز بسیار پیشرفته به نظر میرسد مانند اینکه از وجود فضاپیماها و سوختهای پرقدرت و ... نام برده شده به همین دلیل عده ای بر این اعتقادند که آتلانتیس در واقع محل سکونت توده ای از موجودات فضایی است و این شهر در واقع توسط موجودات فرازمینی بنا شده است و این که شاید این شهر هنوز هم پا برجاست و در اعماق اقیانوس به زندگی خود ادامه میدهد و شاید محلی برای تحقیقات انسان شناسی موجودات فرازمینی به شمار می اید.
گروهی از محققان آمریکایی در نهایت توانستند موقعیت احتمالی شهر گمشده و افسانه ای آتلانتیس، کلانشهری افسانه ای که گفته می شود هزاران سال پیش به دلیل وقوع سونامی در گل و لای فرو رفته و ناپدید شده را بیابند.
به گزارش مهر، محققان می گویند باور کردن اینکه سونامی بتواند سازه ای به وسعت 90 کیلومتر را در خود ببلعد کمی دشوار است برای حل این راز قدیمی محققان از تصاویر ماهواره ای شهری غرق شده در شمال کادیز در اسپانیا استفاده کرده و توانستند در زیر لجنزارهای وسیع پارک دونا آنا نشانه هایی از شهری باستانی و مدفون شده را شناسایی کنند.
محققان طی دو سال گذشته از ابزارها و تکنولوژی های متعددی از قبیل رادارهای عمق، نقشه برداری دیجیتال و تکنیکهای اکتشاف در زیر آب برای کشف این شهر استفاده کردند. بررسی و مقایسه نشانه هایی که از مهاجران آتلانتیس پس از خراب شدن شهر به جا مانده است میزان اطمینان محققان را از اینکه مکان یافته شده می تواند همان آتلانتیس باشد را افزایش داد.
افلاطون، فیلسوف یونانی در حدود دو هزار و 600 سال پیش درباره آتلانتیس مطالبی را نوشته و آن را جزیره ای توصیف کرده که در برابر دروازه ای قرار گرفته است که امروزه آن را ستونهای هرکول می نامند. با استفاده از جزئیاتی که افلاطون از این شهر بیان کرده محققان بر روی مناطق مدیترانه و اطلس متمرکز شدند زیرا این منطقه را منطبق ترین مکان برای یافتن آتلانتیس می دانستند.
بر اساس گزارش رویترز، افلاطون در نوشته های خود ذکر کرده که آتلانتیس در یک شب و یک روز کاملا ناپدید شده و در اعماق دریا غرق شد.دانشمندان قصد دارند به زودی اکتشافات بیشتر را بر روی این منطقه آغاز کنند.
