گُل راعی یا هزارچشم یا هوفاریقون
علف چای (نام علمی: Hypericum perforatum)
که گاه به اشتباه چای کوهی خوانده می‌شود، گیاهی علفی و پایا از تیره
هیپریکاسه (Hypericaceae) است که معمولاً به صورت خودرو در میان کشتزارهای
گندم و ذرت یافت می‌شود. در ایران در دامنه کوههای البرز، چالوس، مازندران و
نقاط غرب ایران و در مسیر قله چین کلاغ به حد زیادی می‌روید. علف چای و
گیاهان مشابه آن (Hypericumها)، بنابر داشتنِ hypericin شناسایی شده‌اند؛
امّا گونهٔ H. perforatum (به طور خاص)، یک گیاه دارویی نیرومند و یکی از
گیاهان پرفروش در ایالات متّحدهٔ آمریکا است.
اثر دارویی:
گیاه گل راعی از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و خواص درمانی بسیاری دارد این گیاه ضد کرم معده و روده است و گرفتگی صدا را باز می‌کند. این گیاه برای درمان مرض کزازبکار می‌رود و اگر برگ آن را به صورت پودر روی زخمهای عمیق بپاشید این نوع زخمها را خوب می‌کند. مواد روغنی گیاه بالاخص دارای اثرات بارز ضد زخم، ضدسوختگی و التیام بخش پوستی می‌باشد.گل راعی درمان کننده بیماری مننژیت است؛ درد پشت و گردن و خشکی گردن را درمان می‌کند و ضدافسردگی است. این گیاه اشتها را باز می‌کند بنابراین می‌توان آنرا به بچه‌ها و افراد مسن که اشتها ندارند داد.
خاصیت این گیاه در درمان افسردگی
به اثبات رسیده و مکانیزم اثر ضد افسردگی آن از طریق مهار آنزیمی است.
ماده موثره این گیاه هایپریسین می‌باشد که فراورده‌های آن هم بر اساس همین
ماده استاندارد سازی می‌شوند و اثر ضد افسردگی گیاه نیز مربوط به این ماده
می‌باشد. در ابتدا تصور می‌شد که این ماده مهار کنندهٔ آنزیم Mono amino
oxidase (به اختصار: MAO) است؛ ولی مطالعات جدیدتر روی حیوانات نشان داد که
این اثر بسیار ناجیز است و مکانیسم عمده اثر ضد افسردگی آن از طریق مهار
برداشت (reuptake) سروتونین و یا سایر انتقال دهنده‌های عصبی
(نوروترانسمیترها) در مغز می‌باشد.
توجه:
کسانی که از داروهای آسم و ضدسرماخوردگی و حساسیت استفاده می‌کنند نمی‌توانند چای کوهی مصرف کنند