تعریف پروبیوتیک
واژه
پروبیوتیک در اصل، کلمه ای یونانی به معنای "برای زندگی" است. این اصطلاح
اولین بار در سال 1965 توسط لایلی و استیلول برای تشریح اثر تقویت
کنندگی یک میکروارگانیسم روی رشد میکروارگانیسم دیگر استفاده شد. پس از آن
تعاریف متعدد دیگری از آن ارائه گردید تا این که فولر در سال 1985،
پروبیوتیک را به صورت جدیدی تعریف کرد: "پروبیوتیک مکمل غذایی متشکل از
میکروب های زنده است که مصرف آن به دلیل تغییر مطلوب در توازن میکروبی
روده اثرات مفیدی در فرد می گذارد".
اهمیت استفاده از محصولات پروبیوتیک
روده
ی انسان حاوی بیش از 100 تریلیون باکتری زنده است که همگی آن ها با هم
فلور میکروبی روده را تشکیل می دهند. باکتری ها به انواع مفید، مضر و
خنثی برای سلامتی انسان تقسیم می شوند.
باکتری
های پروبیوتیک از طریق رشد و فعالیت خود مانع رشد و تکثیر باکتری های مضر
می شوند و علاوه بر آن با سنتز برخی مواد ضروری برای بدن مانند ویتامین
ها، اسیدهای آمینه و... نقش مهمی در حفظ سلامتی فرد ایفا می کنند.
در
یک فرد سالم بین باکتری های مفید و مضر توازن وجود دارد، اما بسیاری از
عوامل مثل استفاده از آنتی بیوتیک ها برای درمان بیماری ها، اشعه
درمانی، آب درمانی، شیمی درمانی، استفاده از آب کلردار، غذاهای حاوی
ترکیبای دارویی و استفاده از الکل، حساسیت های غذایی، عمل جراحی، آسیب
های فیزیکی، استرس های شدید، توکسین های محیطی و حساسیت های ژنتیکی می
تواند سبب از بین رفتن میکروب های مفید موجود در بدن فرد شود و با غالب
شدن میکروب های مضر در روده، فرد دچار امراض و بیماری هایی مثل اسهال،
پوکی استخوان، افزایش کلسترول خون، کاهش قدرت پاسخ گویی بدن به تحریکات
خارجی و... خواهد شد.
گرچه،
اگر محیط باکتری های طبیعی روده به کلی از بین رفته باشد، مصرف مکمل های
پروبیوتیک نیز نمی تواند جایگزین محیط باکتریایی طبیعی روده شود، اما
تحقیقات نشان داده اند چنان چه در اثر مصرف زیاد آنتی بیوتیک ها و یا
ابتلا به عفونت های مختلف باکتری های مفید روده تحلیل رفته باشد در این
صورت مصرف مکمل های پروبیوتیک به محیط میکروبی طبیعی روده کمک می کند تا
خود را بازسازی کند.
مصرف
مکمل های پروبیوتیک موجب ایجاد کلنی های مفیدی می شوند که می توانند
مانند محیط باکتریایی طبیعی روده به سلامتی انسان کمک کنند و در عین حال
زمانی را فراهم آورند که محیط باکتریایی طبیعی روده، خود را ترمیم و
بازسازی کند و سپس این کلنی ها به تدریج توسط محیط باکتریایی طبیعی روده
که خود را بازسازی کرده است، جایگزین خواهند شد.
مکمل
های پروبیوتیک در مواردی مثلا بعد از مصرف طولانی آنتی بیوتیک ها، یا
برای درمان برخی ناراحتی های رودهای از طرف متخصصان تغذیه و یا پزشکان
تجویز می شوند. البته اگر شرایطی که منجر به تحلیل رفتن محیط باکتریایی
روده شده است ادامه داشته باشد، اثر مصرف مکمل های پروبیوتیک، کوتاه مدت
خواهد بود.
بدیهی
است تمام مواد غذایی که به صورت روزانه مصرف می شوند حاوی مقادیر متفاوتی
از میکروارگانیسم ها هستند، اما تقریبا هیچ کدام از این غذاها پروبیوتیک
نیستند، زیرا میان میکروارگانیسم های موجود در این غذاها با فرآوردههای
پروبیوتیک تفاوت وجود دارد. فرآوردههای پروبیوتیک دارای ویژگی های خاصی
هستند که در زیر آورده شده است:
اصولا به غذایی پروبیوتیک گفته می شود که حاوی میکروارگانیسم هایی با ویژگیهای زیر باشد:
* میکروارگانیسم های آن در دسته پروبیوتیک ها طبقه بندی شده باشند؛ یعنی جزء فلورمیکروبی طبیعی روده انسان باشند.
* به صورت زنده و فعال و به تعداد کافی به روده برسند.
* نسبت به اسید معده و نمک های صفراوی در روده کوچک مقاوم باشند.
* توانایی اتصال به سلول های اپیتلیال روده را در رقابت یا پاتوژن ها داشته باشند.
* توانایی تولید ترکیبات ضد باکتری های مضر مثل تولید اسید لاکتیک، باکتریوسین و غیره را داشته باشند.
میکروارگانیسمهای مورد استفاده به عنوان پروبیوتیک
متداول
ترین گونه های مورد استفاده در محصولات پروبیوتیک مربوط به گروه باکتری
های لاکتوباسیل هستند که شامل نژادهای خاصی از جنس های Bifidobacterium
می شود. لازم به ذکر است که میکروارگانیسم های پروبیوتیک بر اساس منشا
انسانی، حیوانی و محیطی تقسیم می شوند که فقط گونه های دارای منشا انسانی
برای تولید محصولات پروبیوتیک قابل مصرف هستند.
اثرات مفید محصولات پروبیوتیک
مصرف غذاهای پروبیوتیک اثرات مفید زیادی برای سلامتی فرد دارند. در زیر چند اثر مهم این دسته از محصولات ذکر می شوند:
1- جلوگیری از رشد و فعالیت باکتری های پاتوژن
باکتری
های پروبیوتیک با استفاده از چندین مکانیسم مانع رشد و فعالیت
میکروارگانیسم های پاتوژن(بیماری زا) می شوند. تولید اسیدهای آلی مانند
اسید لاکتیک که حاصل تخمیر کربوهیدرات ها هستند، می توانند با کاهش PH
روده از فعالیت باکتری های مضر جلوگیری کنند. همچنین وجود رقابت در به دست
آوردن مواد غذایی و توانایی اتصال و تشکیل کلونی در روده به علاوه تولید و
ترشح مواد ضد باکتریایی (باکتریوسین) به نحو موثری سبب جلوگیری از اثرات
نا مطلوب پاتوژن ها بر سلامتی فرد می شوند.
2- کاهش کلسترول خون
امروزه
بیماری های قلبی و عروقی از رایج ترین دلایل مرگ و میر در جهان و به
خصوص کشورهای صنعتی هستند. محصولات پروبیوتیک که حاوی باکتری های
پروبیوتیک می باشند، می توانند با کاهش کلسترول خون از طریق کاهش جذب آن
در روده و افزایش دفع آن از خون، سطح کلسترول را در خون به حد رضایت بخشی
کاهش دهند.
3- بهبود هضم لاکتوز در روده
بسیاری
از افراد جهان به خصوص در خاورمیانه، هنگام مصرف شیر، به دلیل این که در
روده آن ها، آنزیم لاکتاز کمتر از حد مورد نیاز ترشح می شود، دچار
اختلالاتی در عملیات هضم و جذب می گردند. اثرات این سوء هضم می تواند به
شکل درد دل، نفخ و در موارد حاد همراه با اسهال بروز کند. باکتری های
پروبیوتیک با تولید آنزیم لاکتاز و مصرف لاکتوز شیر به عنوان منبع انرژی
خود، سبب کاهش قابل توجه مشکلات مربوط به این حالت می شوند. در واقع، مصرف
این نوع مواد غذایی در بهبود عارضه ناسازگاری لاکتوز بسیار موثر است.
4- جلوگیری و کاهش بیماری های روده ای و سرطان
مصرف
غذاهای حاوی باکتری های پروبیوتیک سبب کاهش ابتلا به بیماری های ویروسی و
باکتریایی و کاهش سلول های سرطانی می شوند؛ بنابراین استفاده از این
محصولات برای افرادی که در معرض ابتلا به سرطان به خصوص سرطان روده بزرگ
هستنند، بسیار مفید است.
5- تقویت سیستم دفاعی و ایمنی بدن
دستگاه
ایمنی بدن انسان از طرق مختلفی سبب حفظ سلامتی فرد می شود. یکی از حساس
ترین موارد مربوط به تحریکاتی است که از ناحیه مواد غذایی موجود در روده به
دستگاه ایمنی فرد وارد می شود. باکتری های پروبیوتیک با فعالیت های
گسترده خود در روده (مثلا فعالیت های فاگوسیتوزی) سبب می شوند تحریکات
این ناحیه از بدن به حداقل کاهش یابد و بنابراین دستگاه ایمنی بدن انسان را
تقویت و اصولا این سیستم را در مقابل پاتوژن ها حمایت می کنند.
به
نظر می رسد تقویت سیستم ایمنی از طریق افزایش پلاسما سل های مولد IGA و
همچنین افزایش و بهبود توانایی بیگانه خواری سلول های ایمنی و افزایش نسبت
لنفوسیت ها T- Lymphocytes و سلول های کشنده ی طبیعی (Natural Killer
cell) NK انجام می شود.
6- تولید ریزمغذی ها
بدن
برای حفظ سلامتی خود نیاز به مواد مغذی کافی دارد. باکتری های پروبیوتیک
از طریق سنتز ریزمغذی ها مثل انواع ویتامین ها (ویتامینهای B و K)،
اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب مورد نیاز بدن به نیازهای اساسی تغذیه ای بدن
انسان پاسخ می دهند.
7- افزایش دسترسی بیولوژیک به یون ها
8- بهبود عملکرد دستگاه گوارشی و حرکات دودی روده
9- تولید اسید لاکتیک مورد نیاز بدن
10- افزایش ماندگاری محصولات غذایی
11- تولید آنتی اکسیدان ها و ترکیبات ضد سرطان
12- کاهش پوکی استخوان
13- کاهش فشار خون
14- کاهش شیوع و تداوم اسهال
همچنین
به اثبات رسیده است که مصرف مواد غذایی حاوی پروبیوتیک یا مکمل های
پروبیوتیک به مداوای اسهال های حاد، اسهال های مسافرتی و اسهال های بعد
از مصرف آنتی بیوتیک ها کمک فراوانی می کند.
15- مصرف پروبیوتیک ها ابتلا به عفونت های تناسلی را در زنان کاهش می دهد.
همچنین در صورتی که با داروهای مناسب مصرف شود، به مداوای زخم معده و اثنی عشر کمک می کند.