اساسنامه محیط زیست در ایران باستان
قانون اول:امشاسپند بهمن (اندیشه نیک) نیازردن جانوران و احترام به جانوران و نخوردن گوشت در روزهای دوم، دوازدهم، چهاردم، بیست و یکم هر ماه جلالی باستانی(بدون ماههای سی و یک روزه) ( بهمن ماه گوش رام) احترام به سگها که دشمن دیوان و انسانهای دروغگو هستند و سگ آبی که نماینده اناهیتاست و احترام به خروس بویژه خروس سفید که نماینده سروش و دشمن دیو بوشاسب (دیو خواب) است.
بیش از حد از جانوران نباید کار کشید. کشتن جانوران باردار و ماده نابایست و ناروا است. تازیانه زدن چهارپایان گناه است.
قانون دوم:
امشاسپند اردیبهشت(بهترین راستی و هنجار) آلودن نکردن آتش و نسوزاندن زباله ها و احترام به نور و انرژی و روشنایی است.
قانون سوم:
امشاسپند شهریور: نگاهداری از فلزات و جلوکیری از زنگ زدن آنها و نگهداری و احترام به آسمان که آن را از جنس فلز می دانستند و احترام به خورشید که سلطان و شهریار آسمان است.
قانون چهارم:
امشاسپند اسفند( سپندارمئیتی) احترام به زمین و نریختن و پرت نکردن زباله روی خاک و زمین و احترام به زنان
قانون پنجم:
امشاسپند خرداد احترام به همه آبها اقیانوس دریا رودها چشمه ها و احترام به اناهیتای زیبا روی ایزد آب و ستایش آن و پرهیز از اسراف و هدر دادن آب و آلوده نکردن آب، ادرار نکردن و آب دهان در آن نینداختن و تن را درون آب های کوچک یک جا گرد آمده نشستن. به شادی پرداختن و پرهیز از اندوه و غم چراکه اناهیتا شهریار و بانوی خنیاگران زمین است.
ساختن بندپل ها و سدها که به نام اناهیتا (وقف) ساخته باشند ( همه سازه ها که در ایران به نام دختر مانند پل دختر ، قلعه دختر.... ساخته شده اند از آن اناهیتا هستند )
قانون ششم:
امشاسپند امرداد احترام به گیاهان نشکستن درختان و نبریدن آنها و نابودی جنگل که گناه بسیار بسیار بزرگ و نابخشودنی است. ستایش و گسترش و کشت گیاهان دارویی و گشترش کشاورزی و ستایش و سپاس از کشاورزان که دشمن دیو تاریچ(گرسنگی)هستند.
هرکه این قانونها نادیده بگیرد دشمن سپنتامئینو(اندیشه و نیروی نیک و مقدس) و آشموغ (دشمن دین) است.