خطرات چیپس ، و مواد پروتئینی سوسک و جیرجیک(خوردن حشرات بجز ملخ حرام است)

خطرات چیپس و سیب زمینی سرخ کرده:
ﺳﻴﺐ ﺯﻣﻴﻨﻲ ﺁﺏ ﭘﺰ ﻇﺮﻑ 4 ﺳﺎﻋﺖ ﻫﻀﻢ می ﺸﻮﺩ ﻭ ﺳﻴﺐ ﺯﻣﻴﻨﻲ ﺳﺮﺥ ﮐﺮﺩﻩ ﻇﺮﻑ 12 ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺼﻔﺶ ﻫﻀﻢ ﻭ ﻧﺼﻔﺶ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻌﺪﻩ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.
بررسی ها نشان می دهند، ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﭘﺪﺭ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﭼﻴﭙﺲ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻃﻔﻞ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺪ ﺩﻓﻌﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﻬﻠﻮ ﻭ ﺁﻥ ﭘﻬﻠﻮ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﺳﻢ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﭼﻴﭙﺲ ﺟﺬﺏ ﺑﺪﻧﺶ ﺷﻮﺩ.
گفتنی است، سیب زمینی سرخ کرده تا مدت ها در بدن باقی می ماند و جزو موادی است که هضم آن بسیار سخت است و فرد دچار یبوست می شود و عدم هضم آن در معده باعث ایجاد آسیب در عملکرد معده می شود.
چیپس جزو خوراکی هایی است که در روده کودکان رسوب مب کند و اشتها ر در کودکان از بین می برد از این رو والدین بهتر است از دادن چیپس به کودکان خود خودداری کنند.

دانشمندان موفق به کشف ماده بسیار سمی به نام"آکریلامید" شده اند که به خصوص در سیب زمینی سرخ کرده و چیپس به وفور یافت می شود.
سازمان خواربار جهانی‎ FAO و سازمان جهانی‎‎ بهداشت WHO‎ اعلام‎ کردند غـذاهـایـی مانند چیپس‎ های‎ سیب‎ زمینی‎، قهوه‎ و محصـولات‎ غله‎‎ای‎ مانند نان‎ و بیسکویت‎‎ که در حـرارت بسیار بالا تولید می‎ شوند، ممکن‎اسـت‎ حـاوی‎ ترکیبی‎ سرطان‎ زا به‎ نام‎ آکریلامید باشند. 35 کارشنـاس‎ از 12 کشور که ‎‎این‎ گـزارش‎ را تهیـه کرده‎‎اند اعلام‎ کردند غذاهایی‎ که مـیـزان‎ کربوهیدرات‎‎ آنهـا بالا و پروتئین آنها کـم‎ است‎‎ در صورت تهیه‎ در دمای‎ بالاتر از 120 درجـه‎، در آنهـا آکریلامید تـولیـد مـی‌‌شود.
آکریلامید یک ماده اسیدی سرطان زا است که هنگام سرخ کردن مواد کربوهیدراتی (که دارای ترکیبات کربن ، اکسیژن و هیدروژن هستند) ایجاد می شود، اما مقدار آن در چیپس سیب زمینی بیشتر است.
هنگام سرخ کردن یک کیلوگرم چیپس سیب زمینی تا 3544 میکروگرم آکریلامید ایجاد می شود. اما هنگام آب پز کردن مواد غذایی ، این اسید سرطان زا تولید نمی شود.
طبق پژوهش های دانشمندان مختلف،آکریلامید در مقایسه با مواد سمی دیگر شناخته شده درگوشت گاو یا انواع بیماری های پوستی می تواند برای انسان ها تا صد برابر خطرناک تر باشد. آکریلامید زمانی خود را نمایان می کند که محصولات غذایی بر اثر حرارت و خشکی تغییر حالت دهند.
ماده ی ‌سمی آکریلامید (ACRYLAMIDE) ، موجود درسیب زمینی سرخ کرده و چیپس منجر به مرگ می‌شود. آکریلامید با تضعیف سیستم ایمنی بدن، ابتلا به‌بیماری‌های عفونی و سرطان را افزایش می‌دهد.
عوارض عصبی این سم شامل اختلال در هوشیاری ، ضعف، تحریک پذیری و تغییرات رفتاری است. اختلالات باروری همچون تغییر در رفتارهای جنسی، ناباروری و سقط ، تحریک و قرمزی پوست و نیز قرمزی چشم‌ها و عفوت‌های چشمی از دیگر عوارض آکریلامید می باشد.
آکریلامید در مقایسه با سایر موادسمی شناخته‌شده در مواد غذایی می‌تواند صدها برابر خطرناک‌تر باشد. در صورت سرخ شدن مواد غذایی حاوی قند و آلبومین، سم آکریلامید تولید می‌شود.
بنابراین تا جایی که ممکن است از خوردن سیب زمینی سرخ کرده و چیپس پرهیز کنید.اما اگر نتوانستید در برابر نخوردن این مواد غذایی مقاومت کنید،برای کاهش آکریلامید در سیب زمینی سرخ کرده و چیپس، این موارد را به خاطر بسپارید:
* سیب زمینی را هیچگاه در یخچال نگهداری نکنید.
* باید از سرخ کردن سیب زمینی‌های لک ‌دار خودداری کنید و آن را در حرارت کم و مدت زمان کوتاه سرخ کنید.
* قبل از استفاده و پخت سیب زمینی، آن را پوست کنده و لااقل به مدت یک ساعت در آب قرار دهید. قرار دادن سیب زمینی در آب قبل از سرخ کردن ، قند موجود در سیب زمینی را جذب کرده و به‌ این ترتیب امکان تشکیل آکریلامید کاهش می‌یابد.
* اگر سیب زمینی را در آب نگذاشتید،آن را قبل از سرخ کردن آب پز کنید. سیب زمینی آب پز شده در هنگام سرخ کردن آکریلامید کمتری تولید می کند.
* استفاده از روغن جامد به جای روغن مایع، به دلیل جلوگیری از داغ شدن بیش از حد روغن و اکسیداسیون سریع آن، در کاهش تولید آکریلامید موثر است.
یک سری مواد غذایی مانندگوشت قرمز، ماهی، شیر، پنیر، ماکارونی، برنج، سبزیجات و انواع میوه‌ها آکریلامید ندارند و حتی درصورت سرخ شدن نیز آکریلامید تولید نمی‌کنند. برای همین سعی کنید که در برنامه ی غذایی روزانه ی خود بیشتر از اینگونه مواد غذایی استفاده کنید.
بــا مصـرف‎ میوه‎‎ و سبزی‎‎ در وعده‌های غذایی خود،‎ ضـرر این‎ ماده‎ سرطان‎ زا را تعدیل‎ کنید.

تحقیقات نشان می دهد که خوردن یک بسته چیپس در روز شبیه نوشیدن 5 لیتر روغن مایع در سال است، حقیقت امر این است که خوردن چیپس و در کل اسنکها نه تنها موجب چاقی و بیماریهای قلبی می شود، بلکه مشکلات رشدی را برای جنین، بیش فعالی را در کودکان و سرطان را در بزرگسالان به همراه دارد.
شاید خوردن چیپس و در کل اسنکها چندان هم هشدار دهنده نباشد اما اگر مصرف آنها به یک عادت تلقی شود، تبعات آن بسیار خطرناک است. برخی از تحقیقات نشان می دهد که یک سوم از کودکان بریتانیایی هر روز چیپس می خورند و دو سوم دیگر چندین بار در یک هفته چیپس مصرف می کنند.
در حقیقت در این کشور سالانه شش میلیارد بسته چیپس مصرف می شود به طوری که مردم هر سه دقیقه یک تن چیپس می خوردند یا هرکس دست کم 100 بسته چیپس می خورد.
خورد یک بسته چیپس در روز می تواند معادل نوشیدن 5 لیتر روغن در سال باشد. نیاز به گفتن نیست که این اسنکها علاوه بر چربی حاوی نمک و شکر هم هستند.
شاید باور تمام این موارد منفی درباره بسته هایی با اشکال معصومانه  و خنده دار در رنگهای روشن در فروشگاه ها خودنمایی می کنند دشوار باشد اما حقیقت این است که این محصولات از نظر صنعتی طوری طراحی شده اند که ذائقه ما را تحریک کرده و به نقطه اعتیاد می رساند.
مایکل ماس نویسنده کتاب" نمک، شکر، چربی: چگونه بزرگان صنعت غذا ما را فریب می دهند" اظهار داشته است که تحقیقاتش نشان می دهد که چگونه شرکتهای بزرگ تولید غذا، چگونه چیپس را از چیپس نسبتا هیجان انگیز دهه هفتاد به بمب هوشمند مغز ما تبدیل کرده اند.
وی توضیح می دهد، وقتی که یک چیپس در دهان خود می گذارید، مزه نمک بی درنگ شما را درگیر می کند. این تأثیری است که در صنعت نمک به آن انفجار طعم گفته می شود.
چیپسهای مدرن نیز سرشار از چربی هایی هستند که این صنعت به آن احساس دهانی می گوید. این موجب می شود که تجربه خوردن چیپسهای امروزی شبیه لذت گاز زدن به یک پنیر چسبناک است. ما این چربی را از طریق عصبی حس می کنیم که به آن عصب سه قلو گفته می شود، هرچه این احساس دهانی بهتر باشد ما از خوردن چیپس لذت بیشتری می بریم.
راز نهایی چیپس در تردی آن است. محققان دریافته اند که هرچه صدای خوردن چیپس بیشتر باشد، فرد از خوردن آن بیشتر لذت می برد.

اعتیادآور بودن چیپس
مسئله اصلی اینجاست که چیپس ها به گونه ای طراحی شده اند که اعتیاد آور باشند. این محصول به قدری دقیق طراحی شده که سازنده نقطه شکستن آن هنگام گاز زدن را نیز به دقت برنامه ریزی کرده است. نکته بعدی نحوه انتخاب برچسب و نوشته های روی بسته برای این نوع محصولات است که گویی به واقع از میزان نکات منفی آن کم می کند.
همه این موارد می تواند توضیح دهد که چرا همه ما این همه به چیپس خوردن علاقمندیم. اما بهای خوردن این اسنک چرب، شکر دار و نمکین توسط سلامتی ما پرداخته می شود.
مصرف بیش از حد این مواد عامل افزایش خطر چاقی، فشار خون بالا، دیابت نوع 2 و بیماریهای قلبی شود. در کودکان مصرف بیش از حد چیپس موجب می شود که آنها در مسیر زندگی با زندگی غیر سالم قدم بگذارند.

سطح بالای نشاسته و هیدروکربنات تصفیه شده در بسته های بزرگ و متوسط چیپس های امروز می تواند سطح گلوگز و انسولین خون ما را تغییر دهد. این عدم تعادل موجب می شود که احساس سیری کمتری داشته باشیم و حس گرسنگی ما افزایش یافته و میزان غذای مصرفی در طی روز نیز بیشتر شود.

خطر خوردن چیپس برای جنین متولد نشده
مصرف میزان چشمگیری از چیپس نه تنها در بدن کودکان و بزرگسالان عدم تعادل ایجاد می کند، بلکه به جنین متولد نشده نیز صدمه می زند.
زنان بارداری که چیپس و اسنک می خورند درست به همان میزانی به جنین خود صدمه می زنند که گویی دخانیات مصرف می کنند. این مسئله به علت وجود یک ماده شیمیایی بی بو و غیرقابل مشاهده ای به نام آکریلامید که می تواند به دی ان ای صدمه بزند.
آکریلامید یک سم عصبی است که نخستین بار در پلاستیکها و صنایع رنگرزی کشف شد. 10 سال پیش دانشمندان سوئدی به این نتیجه رسیدند که وقتی غذاهای فرآوری شده نشاسته ای چون چیپس به طوری صنعتی با دمای بالا تهیه می شود، این سم در مقادیر زیاد تولید می شود.
اکنون تحقیقات انجام شده توسط موسسه تحقیقات سلامت بردفورد ارتباطی بین سطح بالای آکریلامید و تولد کودکانی با وزن کم قائل شده است.
درحال حاضر مطالعه تأثیرات مصرف آکریلامید روی بزرگسالان ادامه دارد.

ارتباط چیپس و بیش فعالی
مصرف چیپس و اسنکها خطرات دیگری هم برای جوانان و نوجوانان دارد که در میان آنها می تواند به بیش فعالی اشاره کرد.
در ماه فوریه یک تحقیق که نتایج آن در مجله Plos One منتشر شده گزارش داد که وقتی موشها رژیم غذایی داشتند که از چیپسهای صنعتی فراهم شده بود مغز آنها در مقایسه با مغز موشهای عادی از نظر فعالیت متفاوت بود.
در این موشها، آن قسمتهایی از مغز که به خواب مربوط است کار نمی کرد، درحالی که قسمتهایی که با حرکت بدن همراه بود فعالیتی بیشتر از همیشه داشت. این تغییرات در مغزها موجب می شود که در رفتار آنها بیش فعالی مشاهده شود.