استفاده از پشه‌هایی که به صورت ژنتیکی دستکاری شده‌اند تا تخم‌هایشان به صورت نابالغ متولد شود و مرگ پشه را در پی داشته باشد، با مجوز اداره غذا و دارو ایالات متحده FDA رسما در فلوریدا آغاز شد. مقامات رسمی این ایالت گفته‌اند این پشه‌ها از همان گونه‌ای است که باعث انتقال زیکا می‌شود و در منطقه واینوود میامی، جایی که نخستین مورد انتقال زیکا از طریق پشه در آمریکا رخ داد رها شدند. « هدین پری» مدیر عامل شرکتی که حشرات دستکاری شده ژنتیکی تولید می‌کند از این تصمیم FDA ابزار خرسندی کرده است:« ما بسیار خرسند شدیم، این پشه‌های آئدس دشمن شماره یک سلامتی عمومی هستند». اکسی تک که نام این شرکت تولید کننده پشه‌های ژنتیکی است و با رای مثبت اکثر ساکنان و در نهایت تایید اعصای کمیته کنترل پشه در فلوریدا، این پشه‌ها را رها کرده است. با این حال برخی ساکنان حزیره به صورت کلامی و با سر وصدا در حین رها سازی با این تصمیم مخالفت کردند. گونه Aedes aegypti که گمان می‌رود مهمترین عامل انتقال زیکا است هدف این برنامه دستگاری ژنتیکی است. زیکا عامل بیماری و تولد کودگان ناقص است که کوچکی سر مهمترین این نقص‌ها شمرده می‌شود.
این آزمایش به مدت ۶ تا ۲۲ ماه پیش می‌رود تا مشخص شود می‌تواند از تعداد جمعیت پشه‌ها کم کند یا خیر. با این حال هنوز تعداد پشه‌های رها شده مشخص نیست اما احتمالا تعداد آن‌ها بین۲۰ تا ۱۰۰ پشه به ازای هر ساکن جزیره است.این آزمایش به مدت ۶ تا ۲۲ ماه پیش می‌رود تا مشخص شود می‌تواند از تعداد جمعیت پشه‌ها کم کند یا خیر. با این حال هنوز تعداد پشه‌های رها شده مشخص نیست اما احتمالا تعداد آن‌ها بین۲۰ تا ۱۰۰ پشه به ازای هر ساکن جزیره است. مجوز FDA هم بر اساس نتایج یک مطالعه در آکسفورد صادر شده که نشان می‌دهد این پشه‌های دستکاری شده تاثیر مهم و چشم‌گیری بر محیط زیست نداشته و از طبعات منفی خبری نیست.
با این حال تا نقش این پشه‌ها در محیط‌زیست و اکوسیستم به درستی شناخته نشود نم‌توان با اطمینان از بی تاثیر بودن کاهش جمعیت آن‌ها یا رها سازی این تعداد پشه دستکاری شده به طبیعت، سخن گفت.
یک آنتی‌بیوتیک آزمایشی در درمان یک سویه مقاوم باکتری «استافیلوکوکوس آورئوس» Staphylococcus aureus موفق عمل کرده است.
محققان
دانشگاه «راتگرز» در نیوجرسی با ترکیب آنتی‌بیوتیک جدید با نام TXA۷۰۹ با
آنتی‌بیوتیک «سِف‌دینیر» که از دو دهه قبل در بازار وجود دارد، موفق شدند
که سویه مقاوم به درمان باکتری استافیلوکوکوس آورئوس که در مقابل
متی‌سیلین‌ها مقاوم است را در حیوانات درمان کنند. استافیلوکوکوس آورئوس
مقاوم به متی‌سیلین یا MRSA سویه‌ای از باکتری استافیلوکوکوس آورئوس است
که در بخش‌های مختلف بدن تولید عفونت می‌کند و در مقابل آنتی‌بیوتیک‌ها
رایج مقاوم است. «دانیل پیچ»، استادیار مدرسه داروسازی «رابرت وود جانسون»
رهبر این تحقیق می‌گوید: «این موضوع از این جهت اهمیت دارد که حتی اگر خود
TXA۷۰۹به تنهایی بتواند MRSA را درمان کند، ترکیب آن با سِف‌دینیر که قبلا
برای درمان گلودرد، ذات‌الریه، برونشیت و عفونت‌های سیسنوسی به کار می‌رفت،
این داروی جدید را موثر‌تر می‌کند در حالی که به طرز موثری امکان ایجاد
مقاومت در برابر این آنتی‌بیوتیک جدید را کم خواهد کرد.»