سحابی،به ابر عظیمی از غبار، گاز و پلاسما در فضاهای میان‌ستاره‌ای، سَحابی گفته می‌شود. سحابی‌ها محل تولد ستاره‌ها هستند.
کهکشان‌ها
سامانه‌هایی بزرگ و با اندازه و مرزی مشخّص هستند که از ستاره‌ها، بقایای
ستاره‌ای، ماده تاریک، گازها و گرد و غبارهای میان ستاره‌ای تشکیل
یافته‌اند و با نیروهای گرانشی به گردِ هم آمده‌اند.کوچک‌ترین کهکشان‌ها
دارای پهنایی برابر با چند صد سال نوری، شامل نزدیک به ۱۰ میلیون ستاره
هستند. بزرگ‌ترین کهکشان‌ها تا ۳ میلیون سال نوری پهنا دارند و شامل بیش از
۱۰۰٬۰۰۰ میلیارد ستاره هستند.
خوشهٔ ستاره‌ای مجموعه‌ای از ستارگان است که با نیروی گرانشی دوجانبه به یکدیگر پیوسته‌اند.
ستارگان
هر خوشه، هم‌زمان و از یک ابر غبار و گاز زاده شده‌اند و بنابر این سن و
ترکیبشان مشابه‌است، ولی نوع این ستارگان متفاوت است چون جرم‌های متفاوتی
دارند. چرخه حیاتی ستاره را جرم آن تعیین می‌کند. دو نوع خوشه وجود دارند:
خوشه کروی و خوشه باز. خوشه‌های کروی پیرترند و در هاله‌ای کروی پیرامون
هسته کهکشان راه شیری قرار دارند ولی خوشه‌های جوانتر باز، در قرص کهکشان
قرار گرفته‌اند.
بازوی شکارچی
بازوی شکارچی(Orion Arm)، یکی از بازوهای مارپیچی و کوچک در کهکشان راه شیری است.
سامانه‌خورشیدی
و کره زمین درون بازوی شکارچی قرار دارند. به بازوی شکارچی، بازوی محلی و
سیخ شکارچی هم گفته می‌شود. نام‌گذاری این بازو به‌خاطر نزدیکی ستارگان آن
به صورت‌فلکی‌شکارچی است.
منظومه خورشیدی و زمین در نزدیکی لبه درونی، در حباب محلی و در فاصلهٔ ۸۰۰۰ پارسکی از مرکز کهکشان واقع شده‌اند.
صورت
فلکی شکارچی ، جبّار ، Orion صورت فلکی است که نیمی از آن در آسمان
نیم‌کره جنوبی و نیم دیگر آن از نیم‌کره شمالی زمین قابل دیدن است. این
صورت فلکی شاید شناخته‌شده‌ترین و زیباترین صورت فلکی در آسمان باشد.
هیچ‌یک از صورت‌های فلکی دیگر تا این حد شباهت به نامش ندارد. جبار شامل
ستارگان درخشان بسیار است. ستاره‌های صورت جبار شباهت به یک شکارچی دارد که
از هزارها سال پیش در جهان شناخته شده‌است.
زمان رسیدن به نصف النهار: ۵ بهمن، مساحت: ۵۹۴ درجهٔ مربع.
خوشهٔ پَروین Pleiades، یا ثریا (ام۴۵) نام خوشه‌ای در صورت فلکی گاو که به «هفت خواهران» هم مشهور است. در لیست مسیه ام۴۵ نام‌گذاری شده‌است.
محل خوشه پروین (ام۴۵) در سنجش با صورت‌های فلکی گاو و شکارچی.
خیام نیشابوری در این مورد فرمود:
گاویست در آسمان و نامش پروین یک گاو دگر نهفته در زیر زمین
چشم خردت باز کن از روی یقین زیر و زبَرِ دو گاو مشتی خر بین
