لینک دانلود فایل ویدئو و سه فایل موسیقی ساخته شده توسط این ساز- 8 مگابایت
ساز ترمین theremin یک ساز الکترونیکی بسیار عجیب است که برای نواختن آن نیاز به تماس فیزیکی و لمس ساز نیست . ترمین
بر اساس حرکت دست کار می کند و متشکل از دو اسیلاتور (نوسانگر یا مولد
فرکانس رادیویی) است که به دو آنتن وصل شده یک آنتن عمودی که برای تنظیم
میزان بلندی صدا ولوم است و دیگری یک آنتن افقی به شکل دایره برای کنترل
میزان فرکانسی یا Pitch است. زمانی که دستگاه روشن می شود یک میدان
مغناطیسی بوجود می آید و بوسیله حرکت دست و تشخیص این حرکت توسط سنسورهای
مجاورتی مقدار و شدت فرکانس تغییر می کند. نت های بالا با نزدیک کردن دست
به سمت آنتن افقی و نت ها با صدای بلند با دور کردن دست از آنتن عمودی
تولید می شوند.
ترمین
از اصل هیتروداین (ترکیب دو جریان متناوب برای تولید جریانی با فرکانسی
برابر مجموع یا تفاضل فرکانس دو جریان مزبور) برای تولید یک سیگنال صوتی
استفاده می کند.
مدار
مبدل دستگاه شامل دو نوسانگر فرکانس رادیویی است که زیر ۵۰۰ کیلوهرتز
تنظیم می شود تا تداخل رادیویی را به حداقل برساند. یک اسیلاتور با فرکانس
ثابت عمل می کند. فرکانس نوسانگر دیگر متغیر است و توسط فاصله دست نوازنده
با آنتن افقی تغییر می کند که همین امر باعث نواختن نت های مختلف در این
ساز می شود.
نواختن
ساز ترمین بسیار دشوار است چراکه نیاز به گوش موسیقایی عالی و آشنایی و
مهارت کامل برای کنترل سنسور حرکتی دارد. از این رو این ساز مورد توجه
بسیاری قرار نگرفت.
تاریخچه
ساز
ترمین اولیه محصول پژوهشهای با پشتوانهٔ دولتی کشور روسیه پیرامون
حسگرهای مجاورتی است. این ساز توسط فیزیکدان روستبار به نام لو سرگیویوچ
ترمن (که در غرب با نام لئون ترمین شناخته میشود) در ماه اکتبر سال ۱۹۲۰
میلادی و پس از در گرفتن جنگداخلی روسیه اختراع شد. او پس از اجراهای
متعدد در اروپا، که در خلال آنها اختراع خود را در اجراهای مملو از بیننده
ارائه نمود، به ایالات متحده نقلمکان نمود، جائی که اختراع خود را در سال
۱۹۲۸ به ثبت رساند.
ترمین
در ابتدا ساز خود را آتروفون Aetherphone نامگذاری نموده بود که به معنای
«موسیقی اثیری» است. در ۱۹۲۸ لئون ترمین به آمریکا رفت تا اختراع خود را
معرفی کند. در آنجا استودیویی برای کار در اختیار او قرار دادند و ترمین
نواختن سازش را به چند موسیقی دان آموزش داد تا بتوانند در معرفی ترمین به
او کمک کنند. ترمین علاقهمندان بسیاری در آمریکا پیدا کرد و یکی از
مهمانان دائمی او آلبرت اینشتین بود که بیش از هرچیز به مسائل تکنیکی پدیده
ترمین علاقهمند بود تا نواختن آن. کمپانی مشهور ضبط صفحه RCA Victor دست
به تولید ترمین زد و حتی ارکستری در کارنگی هال برنامهای اجرا کردند که
ساز آن تنها ترمین بود. اما از آنجایی که ترمینسازی بود که به سادگی تولید
صدا میکرد و نواختن آن به همان اندازه مشکل بود، از طرف نوازندگان و
موسیقی دانان با استقبال انبوه مواجه نشد و تعداد اندکی نوازندگان بسیار
عالی ترمین وجود دارند.
سپس
در سال ۱۹۳۸، لئون ترمین را علیرغم میل خودش به روسیه برگرداندند و او
مجبور به ترک استودیو، کار، دوستان و حتی همسرش شد و نتوانست تا ۵۱ سال بعد
از شوروی خارج شود. گفته شدهاست که او پس از گذراندن دوران محکومیت خود
در زندان، مجبور به کار برای کاگبKGB شد و برای آنها دستگاه استراق سمع
"bug" را ساخت و همچنین شیوههایی برای پاک کردن صداهای مزاحم نوارهای صوتی
ابداع کرد. او حتی موفق به ساختن یکی از اولین تلویزیونها شد. بالاخره در
سال ۱۹۸۹ و در سن ۹۳ سالگی، ترمین توانست از روسیه خارج شود.
موسیقی فیلم .....
ساز
ترمین با وجود اینکه پیچیدگی نواختن آن هم به صورت سولو هم بصورت گروهی در
ارکستر مورد استفاده قرار گرفته شده و هنرمندان مطرح زیادی برای تولید
آثار خود از این ساز بهره برده اند که از جمله آنها می توان به ژان میشل
ژار ، گروه لد زپلین ، ردیوهد، پورتیس هد و رولینگ استون اشاره کرد.
ترمین
در موسیقی متن فیلم نیز، در آثار مهم سینمایی نظیر فیلم طلسم ساخته آلفرد
هیچکاک با آهنگسازی میکلوش روژا و فیلم روزی که زمین ایستاد با آهنگسازی
برنارد هرمن حضور داشته است.
در
ایران ترمین هیچوقت با اقبال چندانی مواجه نبودهاست، اما موج جدید موسیقی
آلترناتیو فارسی که شاخصترین بخش آن موسیقی تلفیقی میباشد، تلاش دارد تا
ایدهها، سازها و فضای جدیدی وارد موسیقی کشور کند که در همین راستا،
داریوش آذر در اولین تکآهنگ از اولین آلبوم مستقل خود به نام «آبی
خاکستری» از ساز ترمین به عنوان هدایتگر اصلی لایه ملودی آهنگ استفاده
کردهاست.